Çevre ve doğal kaynaklar, dünyada hayatın varlığının devam etmesi için en temel gerekliliktir. Doğal yaşam olmadan hayatın devam etmesi mümkün değildir. Doğa sadece insan yaşamı için gerekli olan yaşam koşullarını sunmakla kalmayıp aynı zamanda meydana getirilen ekonomik toplum düzeni için de gerekli olan kaynakları sunmaktadır.

Örneğin insan vücudunun %75’ini oluşturan su, aynı zamanda biyoçeşitliliği sağlayan temel bir ekosistem alanı, gıda temini için önemli bir alan, balıkçılık gibi ekonomik faaliyetlerden dolayı önemli bir gelir kaynağı, içecek, tekstil vb. birçok farklı sektörün üretim süreçlerinde kullanılan temel girdilerden biridir. Bu çerçeveden bakıldığında, çevre ve doğal kaynaklar, insan ve toplumdan ayrı düşünülemeyecek unsurlardır.

Tüketim ihtiyacının arttığı, taleplerin değiştiği günümüzde çevre ve doğal kaynaklar üzerindeki etki de artmaktadır. Çevrenin bozunumu; doğal dengenin değişmesi, iklim değişikliği, kuraklık, türlerin yok olması gibi dünyamıza kalıcı etkiler bırakan sonuçlar doğurmaktadır. Artan nüfus ve buna bağlı olarak artan tüketim ihtiyacı da bu değişikliği hızlandırmaktadır.

Dünyamızda kaynaklar hızla tükenmektedir. Uluslararası Enerji Ajansı1, sadece enerji üretimi kaynaklı su tüketiminin, 2035 yılında 2012 yılı verilerine oranla %85 artacağını hesaplamaktadır. Aynı dönem içinde enerji talebinin de üçte biri kadar artması beklenmektedir. Başka bir deyişle, ekonomik faaliyetlerin devam etmesi için doğal kaynakların temininin sürekliliği ciddi risk ve hayati öneme haiz bir konudur. Çevre ve doğal kaynakların sürdürülebilir yönetimi; plansız tüketim eğiliminden kaynaklanan etkilerin azaltılması ve yönetilmesi adına, doğal kaynakların uzun dönemli ekonomik, sosyal ve çevresel gelişme unsurları arasında bir denge sağlanarak yönetilmesini ve bu şekilde çevrenin korunmasını amaçlamaktadır.