Buğday insanoğlunun bugün ulaştığı yaşam biçimini belirleyen en önemli değeri olmuştur. Göçebe insan toplulukları çoğalmaya başladıkça daha fazla yiyeceği gereksinim duymaya başladılar. Bazı topluluklar iklimin elverişli olması yönünden şanslı iken, bazıları o denli şanslı değillerdi. Önceleri buğdayı doğadan toplayan insanoğlu zamanla kendileri ekip biçmeye başlamıştır. Ekip biçilen buğday zamanla en çabuk ulaşılan ama en bereketli besin olmuştur.
Buğday insan yaşamını ekonomik ve kültürel yönden etkilerken, insan da buğdayın evrimini etkilemiştir. Yetişen buğday çeşitliliğinden ekmek için elverişli olanı seçmişlerdir. Ve ekmek için serüven başlamıştır. Ülkemiz tahıl ambarı görevini üstlendiği için buğdaya ulaşmak hiç de zor değildir. Her bölgede yetişen buğday bu yönüyle insan için en kutsal nimet olmuştur. Buğday bizler için berekettir, nimettir ve gelenektir. Eski zamanlarda buğdaya verilen değer fazlaydı. Çünkü göçebe yaşam süren topluluklar için bulunmaz bir nimet, paha biçilmez değerdi. Şimdilerde buğdayın bolluğundan mı bilinmez o denli değer görememektedir. Günümüzde temel besinimiz ekmek ve ekmek ürünleridir.  Günlük enerjinin %43 'ü tahıl ve tahıl ürünlerinden sağlanmaktadır. Buğday sadece ülkemizin değil birçok ülkenin temel besin kaynağıdır. Temel besin kaynağımız ekmeğe israfta birçok ülkeden daha ön sıradayız. İsraf insan var oldukça her an ismi anılan terim olacaktır. Bizler için nimet, bereket olan kaynağımızı israf etmemeliyiz. Ama ne yazık ki bu yalnızca sözlerde, yazılarda kalır olmuş vaziyettedir. Her çöp kenarlarında ekmek poşetleri, duvar üstlerinde ekmek türevleri sıkça görür olduk. İnsanı bu kadar israfa iten sebep neydi? Buğdayın bolluğu mu? Onun her zaman var oluşuna inancımız mı? Eski çağlarla şimdiki çağımızı karşılaştıracak olursak bu sorulara yanıtımız evet olacak. Çünkü insanın az olana verdiği değer ile çok olana verdiği değer uyuşmamaktadır.

Araştırmalara göre fırınlarda ve kendi üretimlerini gerçekleştiren kurumlarda günde toplam 90,9 milyon adet ekmek üretilmekte olup, 3 milyon adet ekmek fırınlarda satılamadan israf edilmektedir. Bu israfı önlemeye yönelik ülkemizde pek çok çalışma mevcuttur. En gerekli gıdamız olan ekmek çöp kenarlarında, duvar diplerinde olmak için bizlere verilmedi. Senin çöpe bıraktığın ekmeği bulamayan insanlar var. Evine ekmek götüremeyen kişileri düşün ve ekmeğini israf etmekten kaçın. Nasıl susuz bir hayat olmazsa ekmeksiz de olmaz. Bir buğday tanesi sana ekmeği getiriyorsa bizlerde ona sahip çıkalım. Kısacası her gün sofralarımızı süsleyen, onsuz yapamadığımız ekmeği israftan kaçınalım. Yerde görür görmez alıp yüksek bir yere koyarken verdiğimiz değeri ekmeği aldığımızda da gösterelim. Ekmeğin yeri çöp kutusu değildir. İsraf haramdır. Bunun bilincinde ilerleyen bireyler olma ümidiyle. Sevgiyle kalın...