Beşer başka bir beşerin hükmü altına girmeyi özellikle de başka bir beşer tarafından istismara uğramayı sevmez. Başka bir insanı istismar etmek yani sömürmek hakikaten çirkin ve alçak bir davranıştır. Tabi bu istismarın ne denli alçak ve kötü bir hal olduğunu ancak sömürülen, istismar edilen kişi anlar. İnsanın kendi hak ve onuru çiğnendiği,  istismar edildiği vakit, başkalarının hakkının ve haysiyetinin farkına varmaktadır. İstismar sadece insanın başka bir insanın üstünde uyguladığı bir davranış değildir. İstismar doğaya ve hayvanlara karşı da yapılır. Fakat insanın başka bir insan üzerinde uyguladığı istismar en acısı, ıstıraplısı, kan ve gözyaşının aktığı, tüm çaba ve gayretlere rağmen bertaraf edilemeyenidir.  
         Darwin’in doğal seleksiyon adını verdiği kanununa göre hayatlarına nizam vermiş kişilere için hayat, bir mücadele, hayatta kalma ve var olma savaşından ibarettir. Bu savaşta zayıflar güçlüler altında ezilerek evrimin gerçekleşmesine yardım etmekte ve doğal dengeyi sağlamaktadır. 
Onlara göre, bu mücadele sosyal ve ekonomik hayat için söz konusudur ve bu çerçevede evrim süreci devam eder. Bu düşünceler ışığında , “bırakınız yapsınlar bırakınız geçsinler” prensibi doğmuş, insanlar arasında büyüyen kavga, sosyal ve ekonomik hayatın dinamizmini tayin eder olmuştur. Bu savaş sonucunda güçlü ve zeki olan ayakta kalacak, zayıflar ise yerlerde sürünecektir. Toplumun kanunları, doğanın nizamı ile uyumlu olmak zorundadır. Dolayısıyla onlara göre insanın başka bir insan tarafından istismarını, sömürülmesini doğal bulurlar.
Bazı kesimler, bu facianın sonunu görmekte ve durdurmak için harekete geçmektedir. Genellikle insanlar bu istismarı hoş bulmamaktadır. Dünya üzerinde ki, bütün dinler ve ahlak kuralları, istismara karşı benzer tavır ve düşünceler içindedirler. 
Günümüzde şu veya bu isimli, hatta birbirlerine zıt olan siyasi sistemler dahi istismarı önlemeye çalışmakta olduklarını belirtirler. Özellikle sosyalistler, bu konuda şampiyonluğu elde tutmak için büyük gayret içindedirler. 
Sosyalistlere göre istismarın sebebi mülkiyet hakkı olduğunu savunurlar. Onlara göre mülkiyet eşitsizliğin kaynağı ve haksızlığın temelidir. Bu düşünce ile en azından mülkiyet hakkının sınırlandırılması gerektiğini öne sürerler. Bu fikri savunan birçok sosyalist akımlar vardır. Falanjistler, materyalist ve ruhçu sosyalistler, demokratik sosyalistler gibi.
Marksistler bu konuda daha ileri gitmekte ve mülkiyeti, hırsızlık olarak değerlendirmektedirler. Onlar mülkiyetin tamamen ortadan kalkması gerektiğini savunurlar. Çünkü bütün haksızlıkların ve istismarın sebebi mülkiyettir. Eğer mülkiyet ortadan kalkarsa, istismar ve haksızlıkta ortadan kalkacaktır. 
İstismar hakkında farklı fikir ve akımlar bunları düşünmektedirler. Haftaya bu durumu İslami açıdan ele alacağız. 
Selametle…