Türkiye ekonomisini kime sorarsak soralım çok başka cevaplar alabiliriz.

Ekonominin iyiye gittiğini söyleyenler kadar, kötüye gittiğini söyleyenler de var.

Elbette kimin hangi pencereden baktığını bilemeyiz.

Her insanın özgür bir iradesi ve özgür bir fikri bulunmaktadır. 

Ancak ne zaman dolar, Euro ve altın gibi serbest piyasa malzemelerinin fiyatları artsa Türkiye Cumhuriyeti adına yeni bir paket açıklanıyor.

2016 yılında yapılan darbe sonrası zaman zaman gördüğümüz bu ekonomi paketinin sonuçlarının ne olduğunu bilen yok gibi.

Çünkü gerçekten öyle. Ekonomi paketi açıklandıktan sonra madem her şey kontrol altına alınıyor.

Peki, ne den işsizlik artarken zamlar peş peşe geliyor?

Madem ekonomi iyi neden yeni bir reform paketi açıklanmaya gerek duyuluyor?

Bunun ikisi arasında gelip gidilen bir süreç yaşıyoruz.

Bakan Berat Albayrak’ın yerinde muhalif parti veya muhalif bir parti insanı bulunsaydı dalga geçilecek onlarca konu üretilebilirdi.

Ama bu durumda nasıl yaşamdan memnun olunuyor orası ayrı bir soru. 
Zam üstüne zam görülen bir ülkede olumlu eleştiri ve olumlu eleştirmenlere destek verilmediği sürece asgari ücret isterse bir milyon dolar olsun.

Ekmeğin, şekerin, zeytinin, peynirin, sigaranın, benzinin, mazotun fiyatı iki milyon dolar olduğu sürece yaşam her zaman zor olacaktır. 

İnsanlar baktılar devlet çok çok vermiyor para kazanma uğruna dolandırıcılardan medet ummaya başladılar.
Üç beş kuruş birikimi olanlar sırf üç beş kuruş fazla kâr edelim diye elinde olanı da kaybetmeye başladılar.
Ben hep 50 liralık alıyorum söylemi artık yerini ben hep 50 dolarlık alıyorum sözlerine bıraktı.
Bu düzen ne zamana kadar böyle devam eder bilinmez ama bu düzen böyle devam etmez.