Sözlükler bayramları “Neşe ve sevinç günü, dinî ve millî bakımdan hususî değeri olan ve milletçe kutlanan gün veya günler, iyd” olarak tanımlamakta. Bayramlarla ilgili dilimizde çok sayıda deyim ve tanımlama da bulunmaktadır. “Bayram etmek.”,”Bayramda, seyranda.” “Bayramdan bayrama” deyimleri bunlardan bazıları.
Aslında bir bayam yazısı  tadında ve bayram  neşesini aktarmalı ve okuyucu ile paylaşması beklenir. Ama o zevk, neşeyi bu bayramda tadamıyoruz. İslâm dünyasının kalbinde  paslı  bir hançer gibi saplı , kanla beslenen Siyonist devlet İsrail, ramazan boyu Gazze’de Müslüman kanı akıttı. Yer yüzü Müslümanları oruçlarını katliam ve kan haberleri ile tuttu, iftar açtı. İftar sofrasında bir bardak su bile bulamayan milyonlarca aç bırakılmış Müslüman Siyonist bombaları altında hayatta kalmaya çalışırken ve dünya onları seyrederken bayramın anlamı ne olabilir?
Ramazan bayramını buruk, hatta acı içinde yaşıyoruz. Sözlükte yazılı ve geleneksel Ramazan bayramı tadında kutlanamamaktadır. Sırtını Müslümanlara çevirmiş ve ramazanın aşk ve heyecanını gönül dünyasından silmiş olanlar bayramın gerçek zevkine varmayabilirler.
Bayramın  mana ve önemi bizim edebiyatımızda ayrı bir yeri vardır. Yahya Kemal’in “Süleymaniye’de Bayram Sabahı” adlı ölümsüz şiiri ile Mehmed Akif’in “Süleymaniye Kürsüsünde”  şiirleri edebiyatımızın ölümsüz, nadide eserlerindendir.
İslâm alemi acı ve kanlı  bir gerçeği yaşıyor.  Acı ve ıstırap. Bayram bayram olmaktan çıkmış.
Bayramı hem kendine mahlas olarak tercih etmiş ve tarikatının ismi bile “Bayram” olan Hacı Bayram Veli’nin dilinden “Bayram”:
 “Bayramı imdi bayramı imdi
 Bayram edersin, yar ile şimdi
Hamd-ü senalar, hamd-ü senalar
 Yar ile bayram kıldı bu gönlüm”
Bayram toplumsal ve ortak kutlanan sosyal bir olgudur. Ankara’da yaşayanlar, Ankara sokaklarında sadaka dilenen Suriyeli veya Gazzeli kardeşleri ile bu ortak sevinci paylaşabiliyorlar mı?
Geçen yüzyılın büyük velilerinden Erzurumlu Alvarlı Efe Hazretleri bayram kavramını bir başka açıdan seslendiriyor:
“Can bula cananını
Bayram o bayram ola
Kul bula sultanını
Bayram o bayram ola.”
“Hüzn-ü keder def ola
Dilde hicap ref ola
Cümle günah af ola
Bayram o bayram ola.”
“Lütfi ya lütfü kerim
Erişe rahmü-rahim
Bermurad ede fehim
Bayram o bayram ola.”
Yukarıda ki sözlerin t açıklamaya ihtiyacı var mı? Bayramı en güzel şekilde izah etmektedir. Bu dizeler bir velinin nefesi kokmaktadır. Velilerin nefesleri toplumun dirilişinin reçeteleridir.  Bayram sabahı camide ortak saf tutuğumuz insanlarla bir beraberliği yaşadıktan sonra, aylardır Ankara sokaklarında sadaka ile hayatta kalma çabasındaki kaç Suriyeli kardeşimizi evimizde, soframızda ağırlayacağız, ensar olacağız?
Bir bayram gününde ortak hüznümüzün giderilmesi ve sözlük anlamında bir bayram kutlaması en halis dua ve dileğimizdir.
GÜNÜN HİTMETİ
“Bizler, o kendilerine kerem kıldığın kimselerin yolunu göster, gazabına uğrayanların, yanlış gidenlerin saptığı yolu gösterme. Amin”
M. Akif Ersoy’un Ekmelettin İhsanoğlu tarafından yakılan Kur’an Tefsirinin Fatiha Suresinin son ayetinin meali.