Ankara’yı tanımlamak için “Ankara memur şehri.” Denir.  Tanımlama, bakış açısına göre yorumlanabilir.  “Memur şehri” deyiminin anlaşılması için önce “memur” kavramını yorumlamak lazım. Memur, muti, itaatkâr emirlere uymaya amade.

Başka bir anlamı ise gelir, gider arasındaki dengeye göre hayat süren insan. Ankara sakinlerinin büyük çoğunluğunu memurlar oluşturmaktadır. Bu doğru. Ama Ankara sadece memurlardan ibaret değil. Hatırı sayılır büyük bir ticaret kesimi bulunmaktadır. İşin garip yönü bu ticaret sahipleri de tıpkı memurlar gibi hareket ediyorlar. Yani itaatkârlar. Sebebi biraz sonra açıklanacak.

Sözü fazla uzatmaya gerek var mı? Kestirmeden konuya girelim. Son günlerde Ankara’nın ana arterlerine Ankara Büyükşehir Belediyesi, on adımda bir teneke kutular koydu. Kızılay’a çıkan tüm yollar bu kutularla dolduruldu. Yayaların hareketleri sınırlandırıldı. Sadece yayaların mı? Operadan, veya Anadolu Meydanından Kızılay’a giderken, onlarca teneke kutu kaldırımları işgal ediyor. Kutuların önüne konulduğu ticarethanelerin de hareket alanı daraltıldı.

Teneke kutular, hangi ihtiyaçtan doğdu? Bunu açıklamak zor.  Bir konuda eleştiride bulunurken “insaf ölçüleri”ni elden kaçırmamak lazım.   Ben bilmiyordum, meğer pek muhterem ve ödüle doymayan Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Melih Gökçek, iş başına geldiğinden beri,  Ankaralılar tarafından sürekli kapısı aşındırılmış. Ankara ve Ankaralıların çözülmesi gereken en önemli ve öncelikli sorunu ve ihtiyaçları her adım başı bir teneke kutudan büfelermiş. Çünkü kışın ay çekirdeği çitlemek, yazın her adım başı meşrubat içmek için öyle uzun uzadıya dükkân dükkân dolaşmak insanları pek yoruyormuş.

Çekirdek çitlemek ve su içmek acil karşılanması gereken ihtiyaç olduğu için durmadan Büyükşehir Belediyesine istida göndermişler. Hatta rivayet doğruysa Ankaralılar,  tez elden yerine getirilmesi için  gazetelerin mahalli sayfalarında taleplerini  dile getirmişler. Yirmi yıl içinde talepleri yerine gelmeyince pek muhterem Başkanı çiçeği burnunda yeni Başbakan Sayın Davutoğlu’na şikâyet ile tehdit etmişler.

            “İsteriz!” talepleri yoğunluk kazanınca Büyükşehir Belediye Başkanı, önce kitaplar karıştırmış. Riayet doğruysa yığınla cilt kitaplar okumuş. Ama her nedense içinden çıkamamış. Sadece bu konu ile ilgili okuduğu kitaplar Başkan’ın zihnini allak bulak etmiş. Beş on adet teneke kutu için emir vermişken yüzlerce teneke kutu imal edilmiş ve caddelere düzülmüş.

            Burunları dibine dikilen teneke kutulara çok bozulan esnaf sesini çıkaramıyor. Bir tarafta Başkan, öbür tarafta memur zihniyeti gereği sessiz kalarak tepkilerini dile getiriyorlar. Çünkü memurluk vasfı onlara da sirayet etmiş.

            Yazının başına dönülecek olursak,  “Memur şehri Ankara” deyimi bundan böyle geçerliliğini kaybetti. Ankara’nın  ana arterlerini kaplayan kutulardan dolayı “Teneke kutular kenti”diye anılacak. Böylece Melih Başkan Ankara’nın kültürü ve irfanına hizmet yerine teneke kutularla tarihe geçmiş olacak.

G Ü N Ü N      H İ K M E T İ  

“Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır.”

Hadis-i Şerif