Bütün dünyada, kıtalarda, ülkelerde, şehirlerde her dinden, renkten insanlar meydanlardan yetkililere, görevli uluslararası kuruluşlara, vicdanlara, insanların insanlığına, merhametlere sesleniyor. Ağıtlar ne kadar yükselsin, çocuklar için çeke annesini ararken, babasını ararken, abisini cesedi üzerine yardım isterken, anneler çocukları kucaklarında ölürken daha ne kadar kilise bombalanmasını ne kadar Müslümanın namazda bombalarla seccadede ölmesini ne kadar evlerinin başlarına bombalanmasını ne kadar daha çocukların ölmesini bekliyorsunuz.

Bütün dünyadaki meydanlarda barış isteyen insanların sabrını taşırmayın. Merhamet, sabır taşması öldürenler sizi önüne katar da kimse durduramaz. Kaybedeceği kalmayan insanlar kanı, ölümleri, çığlıkları durdurmaya hemen el atmazsanız iş işten geçmeden kalan çocukların, annelerin, babaların, yaralı gözü yaşlı insanların ölmemesi için daha neden bekliyorsunuz? Barış, ateşkes için hemen başlanmalı. Şayet barış görüşmeleri ciddiye alınmaz, uğraşan samimi yetkililere destek olunmaz, bunu fırsata çevrilmezse bugün susanlar gözyaşlarında boğulabilir. Silinmeyecek şekilde tarihe kulakları sağır, gözleri kör, merhameti, vicdanı, insanlığı imtihanda kaldığında dirilen, yol ışık bulan mazlumlar, çaresizler, yetimler, öksüzler, evsizler, yurtsuzlar bir gün bunu sorabilir.

Gökdelenler yüksekliğinden, sömürünün sarhoşluğundan, emperyalist rahatlığın, umursamazlığın paniklediğin gün işe yaramayabilir.

Soykırım olmasın, insanların vatanlarından ya gitmesi ya da ölüme mahkûm edilmesi için anneler ağlamaması, çocukların yetim, öksüz kalmaması için hemen herkes barış görüşmelerinin başlaması için meydanlardan mı, imkanları ile mi ne varsa an bu an, zaman bu an insanlık bitmeden, ölmeden, yok olmadan insanım diyenler, merhametim var diyenler geç kalmamalı. Bu çığlıkların, ölümlerin hemen en kısa zamanda durması için barış görüşleri başlamalı. Masaya oturulmalı.

Kimse güneşin sıcaklığını ve aydınlığını kapatmaya kalkışmamalı. Herkes her insan imtihandadır.