Daha önce de defalarca dile getirdiğim gibi, gündem tekrardan çorba oldu. Aynı döngüyü tavaf edip duruyoruz ancak ne bir çözüm var, ne bir çözüm odaklı çalışmak var… Bu durum beni gerçekten üzüyor ve çılgınlar gibi yoruyor.
Dolar/TL’nin artış yaşaması, birkaç ay öncesini tekrar yaşatır oldu. Erken seçim konularını ve siyasilerin miting ve reklam çalışmalarını zaten söylemeye gerek yok. Zam ve indirim olaylarına zaten hiç girmeye gerek yok. 

Kaseti tekrar tekrar dinliyor ve aynı sözleri tekrar tekrar mırıldanıyoruz. Bir Allah’ın kulu da çıkıp, biz ne yapıyoruz demiyor. Bir de bu karmaşıklığın içine futbol ve çeşitli spor dallarında taraftarların ve başkanların birbirine girmesi gibi durumlar yer alıyor.

Artık günü, bitsin diye yaşamaktan başka çare kalmadı. Çünkü düzeltilebileceğini düşünecek kimse yok. Çözüm odaklı olmak, eli kolu bağlı olmak demek değildir. Hayallerin, hayal kaldığı bir Dünya içerisinde yaşıyor olduk.

Çoğumuzun yurt dışına çıkma gezme hayalini geçtim, şehir değiştirmek bir yana dursun, mesire alanlarında gününü gün edip keyifli vakit geçirmek bile insanları boğar oldu. Ama yine var elde sıfır.

Bu durum böyle nereye kadar gidecek bilmiyorum. Ama gidişatın iyi olmadığını sadece ben değil, Türkiye Cumhuriyeti’nde yaşam süren her bir birey bunu görüyor ve bunu konuşuyor. Algı operasyonu denilince kızıyorlar ama kimse gözünün gördüğünden öteye gidemiyor.

Hayattan zevk almamız gereken konular varken, hayatın daha ne kadar berbat olabileceği konusunda yapılmayan hiçbir iyileştirme kimseye fayda sağlamıyor. Allah ne veriyor ise, hayırlısını versin demekten başka çare de kalmıyor…