Hava puslu, bulutlu,
Kara mı kara,
Bir ses yükseldi bulutlardan,
Ufuklara
Aziz Milletim 
Memleket sana emanet,  
Kardeşlerim
Meydanlara inin. 
Başkomutanın çağrısı
Dalga, dalga
Dudaklardan gönüllere, 
Gönüllerden şehirlere,
Yayıldı.

Kefenini giymiş,
Başkomutana;
Çocuklar, gençler, analar, babalar, dedeler,
Millet hep birden,
Meydanlardan
Kefenimle, canımla, imanımla,
Nöbetteyiz diye haykırıyor.

Evlerden, binalardan,
Sokaklardan, 
Akın akın insanlar,
Meydanlara koşuyor. 
Kosan sanki Ulubatlı Hasan.
Asımın nesli
Destan yazıyor. 

Dede;
Tanktaki Mehmet’e
Mehmet oğlum ben geldim.
Sen milletine, kardeşine, anana, babana,
Kurşun sıkamazsın.
Sen vatan satamazsın.
Kulağına okuduğum ezanı susturamazsın.
Mehmet;
Başkomutanının selamı var.
Vatan sana emanet diyor. 
Sen camiye kurşun atamazsın,
Hainlerle olamazsın.
Şehit oğlusun.
Geri dön.

Yaralanan gazi;
Doktorum bırak beni,
Vatan bana emanet, 
Burada yatamam,
Bu can bin defa vatana feda.
Burada duramam,
Nöbete gidiyorum.

Sanki kıyamet provası.
Bomba sesleri,
Silah sesleri,
Bir yandan şehitler, 
Diğer yanda gaziler,
Biri yanımda,
Diğeri kucağımda şehit oldu.
Önümdeki bağırıyor. 
Bırak beni;
‘Bayrak Yere Düşmesin’

Sel misali 
Tankın her yanı insan.
Allahu Ekber, Allahu Ekber
Zafer hakkın ve hakka inananlarındır
Nidalları.

Bir genç; 
Şehadet parmağını helikoptere sallayarak 
Zafer bizimdir,
Allah bizimledir.
Diyerek meydan okuyor.

Türkiye ayakta
Silahlar, mermiler, tanklar, savaş uçakları
Vız geliyor
Türkiye meydanlarda 
Ülkem nöbette.
Başkomutan;
Aziz milletimin
Zaferini, destanını kutluyor.

Meydanlar
Gözyaşları, sevinç çığlıklarıyla
Vatan bölünmez diye haykırıyor.
Minareler selalar
Nöbete davet ediyor. 
Namazını nöbette kılan
Dede ağlayarak
Allahım torunum şehit oldu
Sıra bendeydi
Şehadet için dua ediyor.

Zulmün kilitleri sökülüyor
Aziz Milletim,
Başkomutanla
Meydanlara sığmıyor

Aziz Milletim
Türkiyem
Haydi haydi
Az kaldı
Güneş doğuyor.