O varken mazlumlar rahattı. 
Adalet vardı.
Huzur vardı.
Yine de kuyu kazdılar.
Osmanlı’yı yıktılar.

Dünya savaşları,
Gözyaşı çığlıklar.
Paramparça
Açlık, yokluk, çaresizlik
Yeni  dünya diye,
Hepimizi aldattılar.

Sığınacak yer arayanlar,
Evleri, yuvaları yıkılanlar
Evladını, eşini gözünün önünde
Kaybeden milyonlar…

Sığınanın ayağına çelme takmadık
Bağrımıza bastık,
Aşımızı paylaştık.
Denizlerde boğulana
Sahile vurana sahip çıktık.
Anasından, babasından ayırıp,
Ölüm kaplarına koymadık,
Milyonları bağrımıza bastık.
Onlar öldürdü, 
Biz can verdik.
Onlar sömürdü,
Milyonları katlettiler.
Bahar dediler, 
Dünyayı başlarına yıktılar.

Aklını kiraya verenler
Medeni dünya,
Varlığını inkar edenler,
Ne Müslüman ne Hıristiyan
İsyan modası
Düşmanın işine yaradı.

Müsterih ol atam Fatih
Ertuğrul, aziz Osmanlı
Selahaddin Eyyubi,
Hangi boyaya boyasalar 
Torunlarınız sizleri unutmadı.
Mazluma yardım
Çaresize çare
Yolda kalana aş,
Saldırana ders veren,
Yeni dünyaya yol açan,
Yeni çağın yolunda,
Destanlar yazanlar
Dünyaya selam verenler
Bir ve beraber 
Yol alanlar
Dua alanlar
Zaferden zafere koşanlar
Yeni çağın kapısına dayanan
Senin torunların.
Senin neslin. 
Durmuyoruz, usanmıyoruz.
Yola devam, yürüyoruz.
ALİ İLKBAHAR