06.02.2023 04.17

Uykunun en ağır olduğu an. Yıkıcı sarsıntılarla uyandık. Uyuduğumuz uykudan, yediğimiz yemekten, giydiğimiz kıyafetten, bulunduğumuz evin sıcaklığından utanır olduk. Yüreklerimiz enkaz altında kaldı. Sevdiklerimiz enkaz altında kaldı. Yetişemiyoruz. Zamanla yarışıyoruz. Elimizden milyonlar kayıp gidiyor bir bir. Ne yazsam, ne söylesem az kalacak biliyorum fakat bir şeyler söylemek boynumuzun borcudur.

Bu ülke bizim. Birliğimiz beraberliğimiz bozulmasın ama görüyorum ki yaşanan her acı olaydan faydalanmak isteyen fırsatçılar asla bitmeyecek. Acılardan beslenen, kaostan mutlu olan kişiler asla durmayacak. Tabi bu süreçte kendini kaybedenleri mi ararsınız, ‘enkaz altındayım’ diyen asılsız ihbarları mı ararsınız, yağmacıları mı ararsınız yoksa bu işi dalgaya alanları mı ararsınız… Ne yazık ki hepsi mevcut!

Ayrıca, bu süreçte halen ve halen hayatını kaybedenlerin acı görüntüleri sızdırılıyor medyaya. Hayatını kaybedenlerin hastane önlerindeki halleri, sokaklarda ve enkaz altındaki halleri yayılıyor. Halen olaylar siyasete bağlanıyor ve halen birçok yalan bilgi medyada dolaşıyor. İnsan olarak yapılanlardan oturduğumuz yerde utanıyoruz. Bu kadar kötü olabilmeyi nasıl başarıyorsunuz? Her gelen ihbarı teyit etmek gün geçtikçe daha da zorlaşıyor sebebi ise fırsatçıların, zarar vermek isteyen kişilerin durmadan, usanmadan yalan bilgiler yayması. İnsanlar canları ile zamanla yarışırken bile kötüsünüz! Bunların dışında bir de TV gerçeği ile yüzleşiyoruz. Her şeye, herkese yetişildiği haberleri dolanırken milyonlar ‘buraya gelen kimse yok’ diyerek yardım çağrısında bulunuyor. Sahi herkese yetişebiliyor muyuz gerçekten. Doğrulardan uzak olmadığımız bir ülke temennisinde bulunurken herkesle mücadele ettiğimizi yeniden hatırladık. Zaten hep söylediğimiz gibi ‘Bizim bizden başka düşmanımız yok!’

Bahsetmek istediğim bir diğer konu ise TV’da çıkan haberlerle çocukların ruh ve sinir sistemlerinin dağıtılması. Lütfen bunun farkına varalım. Biz bu kadar görsele, videoya, insanların yardım çığlıklarına dayanamazken onlar nasıl dayanacak? Onlar nasıl algılayacak? Hepimiz haber almalıyız evet ama depremin travması bir ömür sürebilir. Birçok çocuk bu haberlere, vefat edenlerin görüntülerine, enkaz altındaki hallerine en ağır görüntülere maruz bırakılıyor. Onların psikolojisini toparlamak ise her şeyden daha zor. Lütfen bunu yapmayın. Onlarla haberleri izlemeyin daha çok küçükler.

Sevgili arkadaşlar, özellikle bahsettiğim konuda hareket edenler lütfen kendinize yapılmasını istemediğiniz şeyleri ne hayatını kaybedenlere ne de hayatta olanlara yapmayın. Depremin ağır görüntüleri medyaya sızdırılıp, altına acıklı müziklerle paylaşmanın kimseye bir faydası olmayacak. Herkesin zihninde kara bir leke olarak kalacak bu olayın travmaları üzerimizden kolay kolay silinmeyecek. Durum böyle olunca en doğrusu nasılsa o şekilde ilerlememiz lazım. Depremin en ağır görüntüleri reyting uğruna malzeme edilemeyecek kadar ağır ve gerçek. Büyümek uğruna, daha çok izlenme alabilmek uğruna haber bültenlerine malzeme edilmiş insanların feryat figan ağlamalarından çocuklarınızı uzak tutun. Biz bu kadar sarsılmışken çocuklarda oluşabilecek psikolojik etkiyi tahmin etmek zor değil. Lütfen biraz şuurlu davranın, davranalım. Bu zorlu süreçte birbirimize destek olmaktan, bir olmaktan ve dua etmekten başka bir çıkar yolumuz yok.

Deprem bölgesinde hayatını kaybedenlere rahmet, yakınlarına sabır ve baş sağlığı, enkaz altındaki canlarımıza da tez zamanda ulaşılmasını tüm kalbimle istiyorum…