Şeref ve şan dolu bir mazii, kıtaları iklim iklim kuşatan merhamet, asrı saadeti örnek almış ahlak ve maneviyat, zalimin gözünde korku, mazlumun gönlünde umut biziz.

Sıra sıra şehitler geldi ve gelmeye devam ediyor. Gözlerimiz doluyor, boğazımız düğümleniyor. Peki, ne uğruna? Mazlumun gözündeki yaşı silmek uğruna, milli ve manevi sorumluluklarımızı yerine getirmek için…

Biz buyduk, mazluma hiçbir zaman sırtımızı dönmedik, zira dönmemeliydik de. Çünkü bizi biz yapan değerler bunlardı. Biz merhameti, vicdanı, imanı bir kenara atacaktık da geriye bizden ne kalacaktı?

Kutlu bir milletimiz var. Bunu bir kere daha gördük, idrak ettik. Kenetlendik, birleştik, saf saf yan yana durduk zalime karşı. Omuzumuzda al bayraklı tabutlar, gözlerimizde öfke, yüreğimizde iman! Böyle geldi böyle gidecek. Nereye kadar mı? ‘’Yeryüzünde fitne kalkıncaya, din Allah’ın dini oluncaya’’ kadar.

Kendilerini medeni sananlar baksınlar. Bosna’ya gidelim hadi. Srebrenitsa’ya gidelim. Medeniyet sınavından nasıl kaldığınızı oğlu şehit düşmüş Boşnak analar anlatsın size. Bir de bizi sorun. Nasıl bizi hasretle kucakladıklarını, nasıl mazlumun yaralarını sardığımızı anlatsınlar.

Çeçenya’ya gidelim. Mücahitler bir kez daha suratınıza tükürsün. Onlara ‘’Terörist’’ dediğiniz zamanları hatırlayın. Vatanı uğruna mücadele edenleri nasıl da yaftalamıştınız. Biz gerek canımızla, gerek paramızla nasıl sahip çıktık. Anlatsınlar size. Şamil’in elinden düşürmediği Türk Allah Dostunun tesbihine bakın da bizi görün. Çeçenlerin hasretle anıp fotoğraflarını taşıdığı Muhsin Başkanı görün. Vatanını bırakıp da orada şehadet şerbetini içmiş Alperenleri görün.

Azerbaycan’a gidelim. Hocalı’ya, Karabağ’a… Zulme nasıl da sessiz kaldınız. Biz Rüzgâr Timlerimizle mermilerle zikir çekerken…

 Bugün Filistin’e, Doğu Türkistan’a, Suriye’ye, Kırım’a, Türkmeneli’ne sorun bizi. ‘’Bekliyoruz’’ diyecekler hasretle. Buyuz işte biz. Türk beklenendir. Mazlumun ihtiyaç duyduğu her anda bekleniyoruz ve imkânların el verdiği her fırsatta ‘’öz gardaşımızcasına’’  yanlarına koşuyoruz.

Bugün Suriye’de yine aynı sebeplerden ötürü destanlaşarak mücadele veriyoruz. Bilmem kaç kilometreden gelen sırtlan sıfatlı Rusun’a, Amerika’sına rağmen. İran’ın poh pohladığı hizbuşşeytanlara  rağmen… Yedi düvele karşı yeniden dimdik ayaktayız. Allah izin verdiği müddetçe planlarınızı başınıza yıkacağız.

Bir şehit düşeceğiz. Bin geleceğiz. Bugün seferberlik ilan edilse gözünü kırpmadan koşa koşa cepheye gidecek yüzbinlerce genç görüyorum. Türlü hilelerle imanımıza kast etmiş olabilirsiniz. Modasıydı, cilasıydı, televizyonuydu derken kültür emperyalizminizle topraklarımızı sarmış olabilirsiniz. Ama bu millet özünü unutmadı. Tek silkinişte toparlanacak milyonlarca aslan görüyorum.

Bayrak burada düştü, buradan kalkacak. Anadolu yeniden Alem-i İslama sonrasında Cihana yön verecek! Korkmuyoruz, inançlıyız ve güçlüyüz! Hem madde hem mana planında hazırlanıyoruz!

Milletlerinin atisi için feragat-ı nefsle çarpışan Mehmetçiğimize binlerce kez selam! Yıllarca görmedği yavrunu öpüp koklayan analar gibi öpüyor bu millet sizi gözlerinizden, ellerinizden, ayaklarınızdan. Rabb’im sizi muhafaza buyursun. Rabb’im cümle mazlumun hatırına muzaffer kılsın. Türk beklenendir, geliyoruz, geleceğiz!