Türk milleti iki gruptan çok çekti: dindarlık kisvesi altında vatan millet düşmanlığı yapan sahte İslamcılar ve din düşmanlığını Atatürkçülük ve laiklik maskesi altına saklayan sahte Atatürkçüler. İki güruh da aynı taktikleri kullanır ve hatta aynı kaynaktan beslenir: aşırılık ve nefret.

Bu nefret gözlerini o kadar bürümüştür ki sözde İslamcılar kendileri gibi düşünmeyen milli değerlere haiz muhafazakarlara, sözde Atatürkçüler ise bu milletin diniyle uğraşma hevesinde olmayan gerçek Atatürkçülere karşı kudurmuş köpek gibi saldırırlar. Onları çoğunlukla ihanet ve ılımlılıkla suçlarlar ve sindirmek isterler. Sindirmeye müsait olmayan dik duranları da “kendi mahalle”lerine almazlar, dışlarlar. 

Bu iki güruh da provakasyonlara oldukça açıktır. Bazıları gafletten ama çoğunluğu ihanetten dolayı karşı tarafı kışkırtmak, Türk milletinin sinir uçlarına basmak için olmadık şeyler yaparlar. Yalan, iftira, hakaret… Akla gelen bütün çirkinlik ve çirkeflikler bu tür insanlar için sıradanlaşmıştır.

Karşı tarafı kendilerince alt etmek için her şeyi yapacak kadar alçalmışlardır. İki tarafta da oldukça eksik olan milli tavır onları oradan oraya sürür durur. Bir bakmışsınız Avrupa’ya sinyal çakarlar bir bakmışsınız Rusya’ya. Yalnız Türk milletine ait olamaz, ait hissedemez kendini bu insansı varlıklar. Ellerine geçen her fırsatta bu millete saldırırlar ama öyle bir noktaya gelirler ki artık bu da tatmin etmez onları.

Her seferinde “bu kadarı da olmaz” dersiniz ama onlar bana mı demez ihanetlerinde yeni çığırlar açar. 
Geçmişte mezhep,etnik köken gibi farklılıkları kaşımak isteyen hasım devletler oldukça kullanışlı olan sözde İslamcılar ve sözde Atatürkçüler üzerinden iç çatışma provaları düzenledi. Her seferinde başlarına çalınan planları, Türkiye’de kardeş kanı akıtarak kendilerine alan açma sevdaları boşa çıktı. Bundan sonra da öyle olacaktır. Türkiye Kuvayımilliye ruhuyla her türlü tehdite karşı ok gibi dosdoğru duracaktır.