Sürekli bir uğraş içerisinde olmamızdan dolayı mühim gördüğümüz işleri sonraki bir zamana tehir ederiz. Bunun sebebi ihmalkârlık veya tembellik değildir. Daha ziyade yapılacak olan işi en iyi şekilde yerine getirmeyi gaye edinmektir. 

Bizler yapmamız gereken bir işi, atfettiğimiz ehemmiyete göre geniş zamanlara erteriz. Bugünümüz yarına dair planlarla doludur. Ufak tefek işlerden, çok büyük işlere kadar her şeyin planı bugünde mevcuttur. 

Elbette birçoğumuzun ertelediği, kendince değerli, gününü bekleyen işleri de vardır. Bir güne her şeyi sığdırmak mümkün değildir. 

Peki yarının özelliği nedir? 

Yarın alelade bir gün değildir, asla rahatsız edilmeyeceğimizi düşündüğümüz bir gündür. Planlar haricinde bir durumla karşılaşılmayacak olması ve istenilen mükemmelliyete ulaşılacağına dair inanç söz konusudur. 

Bu denli iştiyak insanın bugününü, bugün olan işini tehir etmesine yeter de artar bile… Tüm bu düşünceler insanı hep yarına itmiştir.

Lakin yarını bugünden daha müsait farzetmenin cezası tehir edilen işin gerçekleştirilememiş olması olmuştur. 

Beklenilen zaman aslında her zaman gelmez. Gelen zaman ise geçen zamandan farksızdır. 

Şöyle ki; planlar yapılır yarına dair, çok şey başarılacağına inanılır. Ama yarın; hesaplarının yapıldığı bugün gibi kısadır, insana başkaca tesirleri dokunur, farklı farklı manialar sunar, dertleri birbiri ardına sıralar… 

Bundan mütevellit istenilen huzuru, beklenilen yarında aramak beyhudedir. 

Yaşadıkça, zaman geçtikçe, tecrübe ettikçe daha iyi farkeder ve anlarız ki ne yapılacaksa bugün yapılmalıdır. Çünkü şimdiye hâkimiz ve şu anı yönetebiliyoruz. Sorumluluklarımızı şu an yerine getirmeliyiz, hayallerimize şu an başlamalıyız, yarına bıraktığımız ne varsa bugüne çekmeliyiz. Şu ana bakıp, anı değerlendirmemiz, yapılacakları şu an gerçekleştirmemiz daha doğrudur. 

Hayatımız şimdiki zamandan, şu andan ibarettir. "Şimdi" lerin yekunu hayatımızı ortaya koymaktadır. Geçmişe ve geleceğe dair tasarrufumuz şu an yok; şu ana dair tasarrufumuz şu an var. 

Yarın muhakkak olmadığı için planlarımızı şimdi başlatalım. Ortaya başarılı bir iş koyabilmek bugünü doğru değerlendirmekten geçer. Anın kıymetini idrak etmemiz, anı yönetmemiz gerekiyor. Mühim gördüğümüz işleri hep sonraya atmamalıyız. Günlerin tükenmeyeceğini zannetmek, mükemmeli isteyen bizleri hezimete uğratır. Yaşadığımız an başarıyı yakalayabileceğimiz en doğru andır. 

Her işin kendine göre şimdisi vardır. Doğru zamanda doğru "şimdi" yi yakalamalıyız. Çünkü; "Mâzi geçmiştir, istikbâl meçhûl.. Bugün en büyük hazinemizdir."