Herkesin bildiği gibi ülkemiz insanları tarafından kutlanan günler olarak; sevgililer günü, anneler günü, babalar günü mevcut. Ancak önemli olan bu günlerin varlığını bilerek değil bu günleri geçtikten sonra özel günlerin yokluğunu hissettirmemek önemlidir aslında.
Babalar gününde elinde bir gömlekle eve girdiğinde gösterdiğin tepki aslında bir ömür boyu devam etmeli ama sen bunun farkında değilsin. Ya da ne bileyim anneler gününde annene aldığın porselen takımda bir ömür boyu yiyebilmelisin yemeğini. Göstermelik olmasın hiçbir şey.
Mesela her 14 şubatı sevgilimle geçireceğim diye bir düşüncen olmasın. Sadece birey olarak adlandırma kimseyi. Görmeden sevdiklerini düşün. Sadece insanlara değil, canlı olmayan varlıklara karşıda bir ilgin olsun.
Doğum günleri haricinde yanına yaklaşmadığın insanlar değil de sanki onun varlığına sevinerek her günü beraber yaşamak var aslında ama bunun farkına varamıyorsunuz. Sevgi sadece özel günleri hatırlayarak ya da sırf takvimde yazıyor diye yaşamak değildir ki.
Sırf bu yüzden özelliği kalmayan günler olarak bakıyorum sizlerin özel dediği günlere. Öylesine basit ve öylesine kurmaca gibi geliyor çünkü. Annenizin fotoğrafını instagram da paylaşarak sevgi baloncuklarına boğmak basit geliyor işte. Oysa mutfaktan seslenirken zorunuza giden emrivakileri var biliyorum.
Ben bu yüzden özel denilen günleri hariç olarak yaşarım. Takvimde yokmuş gibi öylesine varla yok arası bir yerde gibi. Olmasa da olur der gibi.