Son 10 yıldır hayatımızda oldukça önemli yere sahip tek şey sanırım sosyal medya tutkumuz. Bu tutkunun derecesi günümüzde hesaplanamayacak ladar yükseldi. Sosyal medya uğruna yapılamayacak şeyler kalmadı.
Gençlerin beyinlerini, vicdanlarını ve yaşam tarzlarını tamamen ele geçiren sosyal medya onlara nor alden uzak ne varsa yaptırmakta. Birkaç beğeni uğruna minik çocukları kaçırmayanı mı ararsın, taciz edeni mi, eline silahı alıp sağa sola ateş açmayanı mı, başkasının mal varlığına zarar vermeyeni mi. Artık bu tarz videolar gençlik için o kadar normal hal aldı ki birbirleriyle yarışır oldular. O kadar vicdansızlık adına çekilen videolar var ki insanlık utanmaz oldu. Çeşitli sosyal medya uygulamalarında birkaç beğeni, fenomen olma tutkusu uğruna insan canını almaya kadar gitti gündem. Haber kanallarında corona unutuldu artık tik-tok magdurlarını görür olduk. İnsanlık inanılmaz bir felaket içinde kaybolup gidiyor. Doğal afetler, salgın hastalıklar, orman yangınları gibi felaketlerle savaşırken şimdi de çağımızın en tehlikeli hastalığı soayal medya çıktı. Bununla sanırım başa çıkmak mümkün değil. Çünkü en ufağından en büyüğüne herkes bir fenomenlik tutturmuş gitmekte. Ama amaçlarından çokça uzaklaşıp can almalara yol açılmakta. Genç grup eline silahı alıp sağa sola ateş açabiliyor. Bir dolmuşun içine 3 yaşındaki çocukları doldurup video çekmek adına tamamen güvenlik dışı hareketle çocukların canını alabiliyor. Yolda bekleyen arabaların sırayla camlarını kırıp kaçılabiliyor. Kılık kıyafet adına edepten uzak şekilde giyilip ahlaksızlığın had safhada olduğu görüntüler çekiliyor. Erkekler kız olup kızlar erkek olabiliyor. Bu dediklerimi yapmanın ne gibi bir amacı olabilir? Çok basit cevabı: sosyal medya fenomenliği. Ne yazık ki bunlar o kadar normal kibu hareketlerden magduriyet yaşayan aileler sadece magdurluklarıyla kalıyor. Bunları yapan vicdansız zihniyetler ise tutuklanmayı bırak anında serbest bırakılıyor. Sonra ertesi gün yine bir video çekme uğruna bir ailenin canını yakıyor ve yine serbest kalıyor. Bu böyle devam ediyor. Yaptırım adına hiçbir adım atılmıyor. Oysa hukukun yaptırımı olmak zorunda. Bir konu başka bir kişinin magduriyetine sebep oluyorsa bunun bir yaptırımı olmalı. Olmazsa eğer biz bu filmleri çok izleriz. Hatta birgün biz yada evlatlarımız bu filmlerin başrol oyuncusu oluruz. Ne acı...
Neler yapıcaz peki bu tarz filmlere maruz kalmamak için? Evden çıkmamak mı, işe gitmemek mi yada sosyal hayattan kopmak mı hangisi çözüm getirir? Resmen özrü kabahatinden büyük olur bu çözümleri yaparsak. Neden kendi hayatımızı biz sınırlandırıyoruz? Neden biz hayatımızı o insanlık dışı zihniyetler için değiştirmek zorundayız? Neden çocuklarımızla serbestçe parkta bahçede vakit geçirirken tedirginlik duymak zorundayız? İşte bu soruların cevabını sağlıklı bir şekildw verdiğimiz zaman o anda kurtuluruz bu hastalıktan. Umarım güzel günlerimiz yakın ve selamet içinde geçer...