Dünyanın en değerli işi olan eğitim, bu değerini, kainatın gözbebeği, varlıkların en şereflisi olan insandan alır. Hedef kitlesi ve hammaddesi insan olan eğitim, bu nedenle dünyanın en değerli işidir. Öyleyse eğitimin öncelikli ve en önemli hedefi insandır, insan yetiştirmektir. Bu nedenle eğitimin her kademesinde odak insan olmalıdır. Eğitimin tüm paydaşları; öğrenci, veli, öğretmen, idareci ve tüm eğitim çalışanları ele alındığında, öncelikli olarak insan odaklı bir eğitim sistemi kurgulanmalıdır.

Hayatı ve ölümü, ahirette ebediyeti, cennet ve cehennemi, hülasa kainattaki her şeyi insan için yaratan Allah, onu zatına muhatap kılmış, ona ruhundan üflemiş ve insanı yeryüzünde Allah adına iş yapan yegane varlık olarak halife ilan etmiştir. Melekler de dahil tüm varlıkları insanlığın hizmetine sunmuştur.

İnsanın bu değerini Şeyh Galip şu dizelerinde ne güzel ifade etmiş.

“Ey dil ey dil ! niye bu rütbede pür-gamsın sen.

Gerçi vîrâne isen genc-i mutalsamsın sen.

Secde-fermâ-yi melek zât-ı mükerremsin sen. 

Bildiğin gibi değil cümleden akvamsın sen.

Rûhsun nefha-i Cibrîl ile tev’emsin sen. 

Sırr-ı Hak'sın mesel-i Îsî-i Meryem’sin sen.

Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen.

Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen.

Ey gönül, ey gönül! Neden bu makamda gam dolusun sen.

Gerçi virane isen de tılsımlı bir definesin sen. 

Meleklere secde etmeleri buyurulan saygıdeğer bir varlıksın sen. 

Bildiğin gibi değil, bütün varlıklardan daha üstünsün sen. 

Ruhsun. Cebrail’in üfürmesiyle ikizsin sen. 

Meryem oğlu İsa misali, Hak gerçeğinin sırrısın sen.

Hoşça bak kendine ki, kainatın özüsün sen. 

Bütün yaratıkların gözbebeği olan insansın sen.”

Kim olursa olsun, böylesine kıymetli bir varlığı dünyaya insan olarak gönderen Allah, elbette boş yere göndermedi.

Dünyaya gelen her insan farklı bir alemdir. Onun hayatı her şeyiyle paha biçilmezdir, vazgeçilmezdir. Özellikle onun eğitimi dünyanın en değerli işidir. 

“Bir insanın kurtuluşuna, hidayetine vesile olmak, bütün insanlığın kurtuluşuna vesile olmak gibidir. Bir insanın ölümüne vesile olmak, mahvına, insanî değerlerden uzaklaşmasına sebep olmak, bütün insanlığı yok etmek, öldürmek gibidir.” Bu sebepledir ki, her ne şartta olursa olsun,  her ne sebeple olursa olsun, “eğitimde feda edilecek hiçbir fert yoktur.”

Allah'ın yaratılmışların en şereflisi olarak gönderdiği hiç bir kimseden, (bahanemiz ne olursa olsun) ümit kesmeye, üstünü çizmeye hakkımız yoktur. Hz. Adem(as)’dan itibaren, kıyamete kadar dünyaya insan olarak gönderilen her birey farklı bir alemdir. Ve onun dünyasına girilebilecek, gönlüne dokunabilecek  bir yol, bir yöntem mutlaka vardır.

Asıl maharet o yolu bulabilmektir. Bu da eğitime gönül vermiş, kendini insanlığa adamış gerçek eğitimcinin harcıdır.

Zulüm ve karanlığın en yoğun yaşandığı toplumlarda, insanlığa verilen en ağır görev olan peygamberlik görevi gereği, insanları düştükleri bataklıktan kurtarıp, insan olmanın onurunu yaşatmak için verilen mücadelede hiçbir peygamber, çağdaşları olan, en azılı düşmanları dahil, hiç kimseden vazgeçmemişlerdi. Hiç kimseyi ümitsiz vaka olarak kabul edip, üstünü çizmemişlerdi.

Doğru iletişim kanalını bulup, yeteri kadar emek, zaman ve fırsat verildiğinde, her insanın eğitimle kat edeceği bir yol, elde edeceği bir başarı mutlaka vardır. Tarihte bunun binlerce başarılı örneğine şahit olmak mümkündür. 

Hayatı (kendi eğitimi de dahil) büyük mücadelelerle geçmiş, İtalya’nın ilk kadın doktoru olan Maria MONTESSORİ’nin eğitim modelinde, sadece normal zekaya sahip çocukların eğitimi değil, İdiot (zihinsel engelli) çocukların  eğitiminde de elde ettiği başarılar tarihe mâlolmuştur. Çocukların bireysel farklılıkları gözetildiği ve onlara yeteri kadar imkan ve fırsat verildiğinde, nasıl başarı elde edilebileceğini MONTESSORİ gittiği her ülkede ortaya koymuştur.

Eğitimde başarının anahtarı, insana verilen değerde gizlidir. Bu değerin hakkını vermek için adım attığımız zaman, bütün kapılar ardına kadar açılacaktır.