İnsan nedir?

İnsan bilimsel olarak diğerlerinden pek de farkı olmayan, ancak insanlarca “zeki” addedilen canlıdır. Düşünmek yalnızca bize kısmetmiş gibi davranıyoruz.

Bu çatışmalar bu çelişkiler devam edip dururken, bize bahşedilen hayatı hangi alfabeden okuyacağımıza dair bir belirlemede yapmak elbette gerekecektir. Sınırlı zaman içerisinde, sınırlı mekanla kısıtlanan bir yaşama nasıl bir anlam yüklemeli ki binlerce dert çekmeye değsin.

İnsan olmak zeka, fiziksel varlık, soyluluk vb. şeylerden kaynaklanmaz. İnsan olmak tek belirgin farkımız olan “iletişim”den gelir. İnsan olmak birbirine bağlanmaktır. İnsan adını verdiğimiz canlılar birbirini anlamak ve iletişim kurmakta uzmanlaşmıştır. İnsan, öncelikle iletişim kuran canlıdır. Bir fark aranıyorsa, bu birbirimizi daha çok anlamak ve daha çok iletişim kurmakta görülebilir. Her ne kadar teknolojik gelişmeler insanın emeğine ve kendine yabancılaşmayı getirmiş olsa da, ortak gayemizin insan olarak anlaşmayı sağlıyor olmamız gereklidir.

İnsanın özü birbirine dikkat etmek, anlamak ve işbirliği yapmaktır. Bu gün insan olmak yegâne zeki varlık olmak ise, gözden kaçırdığımız bazı şeyler var demektir. İnsan neden tek olsun ki? Bir kişi diğerlerinden daha üstün, yaşamaya daha layık olabilir mi? İnsan olmanın en yaygın tanımı bu soru ile garip bir hal alıyor.

Uzun lafın kısası, insan olmak biz olmaktır. İnsan olmak, anlamaya çalışmaktır. Birbirimize destek olduğumuz için insan niteliklerine sahibiz. Zekaya ve kültüre dair ne varsa bizden öncekilerin bize aktarımlarıdır. Birey toplumun bir ürünüdür. İnsanlık dediğimiz kavramsa Yüce Allah’ın biz kullarına bahşettiği, birlikte yaşama kavramını doğru kullanmaktır. İnsan olmak her nerede olursa olsun tek başına olmaz, diğerleri ile anlam kazanır.