Corona virüs salgını nedeniyle sosyal hayatın yavaşlatılması, insanların evde kalmaları yönünde uyarılar gelmekte. Sağlık Bakanlığı'nın yapmış olduğu sloganlaştırılmış duyurulardan birkaçı oldukça dikkat çekici. Örneğin: "Can sıkıntısı, solunum sıkıntısından iyidir", "Hayat evlere sığar " gibi duyurular ve uyarılarla evde kalma yönünde teşvikler artıyor. 

Belki de olayı bu kadar ciddiyetsiz bir biçimde karşılayanların en büyük sorunlarından biri, duyarsızlığın yanında, çok yakınlarından birinin salgın nedeniyle ölmemiş olması olabilir. Yani bazı insanların olayı fark edebilmesi ve anlayabilmesi için illa canının yanması lazım. Üzülmesi lazım. Gözünün önünde olayın cereyan etmesi lazım. Somutlaşması lazım. 

Bu uyarıların, diğer ülkelerde yaşananların yoksa daha çok ciddiye alınması lazımdı. Bakanlık art arda açıklamalar yaparken, gözleri kan çanağına dönmüş biçimde kürsüye çıkarken, her geçen gün vaka sayısı ve ölenlerin sayısı artarken insanların can sıkıntısı, evde neler yapılacağı konusunu kafaya takması sizce de biraz garip değil mi? 

Kimse bir lüks için bize evlerimizde kalmaya zorlamıyor öyle değil mi? Salgının daha fazla yayılmaması için ve bir an önce bu kaosun sonlanması için, daha fazla can kaybı olmaması için canhıraş uğraşılıyor. Herkes bu denli elini taşın altına koymuşken, durum bu kadar ciddi iken, bizim can sıkıntısı, evde durmakta zorlanmak gibi şımarıkça ifadelerden çekinmememiz sizce de garip değil mi? 

Ama madem 'evde kal' başlığı altında birbirimize önerilerde bulunuyoruz: Evlerimizde kaldığımız şu süreçte kendimizi yeniden inşa edebilmek adına kafamızdaki projelerimizi, planlarımızı hayata geçirecek adımlar atabiliriz. 
Ertelediğimiz okumalarımızı yapabiliriz. İzlemek istediklerimiz, artık o listeden bir bir silinmeli. Ailemizle vakit geçirebilmek adına ve daha kaliteli iletişim kurabilmek adına şu süreci bir fırsat haline dönüştürebiliriz. Her şeyin yoluna gireceğini umut ederek en az kayıpla ülkece bu işin içinden çıkabilmek için bol bol dua ve niyazda bulunabiliriz.