Öncelikle futbolu hayatımızda en ön plana koymak çok büyük bir yanlış.  Birçok sporsever için futbol bir spor dalı değil de yaşam tarzı olmuş durumda.

Maç öncesi yorumlar, maç anındaki stres ve maç sonunda yaşanan sevinç veya üzüntü.

Takımını her şeyin önüne koyan insanlar aslında bilmeyerek de olsa başta ailesi olmak üzere birçok kişiye haksızlık yapıyor.

Yenilgi sonrası yaşanan üzüntü veya galibiyet sonrası yaşanan sevinç taraftarın dünyasına da etki ediyor.

2014 – 2015 sezonunu bildiğimiz üzere Galatasaray şampiyon tamamladı, etrafımda gördüğüm Fenerli ve Beşiktaşlı arkadaşlarımın adeta dünyası yıkılmış gibi.

Bunun en büyük nedeni futbolu hayatının birinci sırasına koyması ve taraftarı olduğu takımı her şeyden önde görmesi.

Maalesef bu bir hastalık gibi bir durum.

Bu durum spor terimi olarak fanatizm olarak adlandırılmıştır yani ‘Bağnazlık’ tır.

Bağnazlık ise TDK Sözlüğü’nde ‘’Bir kimseye veya bir şeye aşırı düşkünlük ve tutkuyla bağlılık, bağnazca davranış, taassup, mutaassıplık, fanatiklik, fanatizm’’ şeklinde tanımlanmıştır.

Fanatizmin etkisi altında olan düşünceler genelde duygusal etkilenmeler yoluyla oluşmuştur.

Beyin içinde fanatizm bilgisayardaki virüslü dosyalar gibi hareket eder.

Yani sizin normalde yapmaya utanacağınız ve yapmaktan çekineceğiniz şeyleri size normalmiş gibi yaptırır.

Mesela saha içinde 60 – 70 bin kişinin hep bir ağızdan küfür etmesi normal mi, bence değil ama o an statta bulunan insanlar için çok normal.

Yenilince sokakları yakan yıkan, polisle çatışan taraftarlar “ben ne yapıyorum değer mi bir futbol maçı için yaptıklarım” şeklinde soruyor mu kendilerine acaba.

Bazı kesimler bunu futbol terörü olarak tanımlıyor katılıyorum, bir maç uğruna rakip taraftarını öldürende futbol teröristi oluyor.

Fanatizme ve ondan dolayı insanlara zulmedenlere verilecek en güzel cevap İsrail tanklarının önünde zulme siper olan ve bu uğurda canını feda eden Rachel Corrie’ye aittir. ‘‘Zulüm bizdense ben bizden değilim’’

Eğer futbolu spor olduğu için sevdiğiniz için takip ediyorsanız devam edin ama yukarıda saydıklarımı yapıyorsanız bence hemen bir psikologa gidin.