Padişah, günlerden bir gün kafasını kurcalayan şu soruyu vezirine sorar: 

-Eğitim mi önemli yoksa, cibilliyet mi yani karakter ve maya mı önemlidir? 

Vezir düşünmeden cevap verir: 

-Cibilliyet padişahım!

Padişah’ın bu soruya cevap araması aslında boşuna değildir. Devlet idaresini emanet edeceği memurları veya yöneticileri seçerken, eğitime mi yoksa cibilliyete mi önem vermesi gerektiğini kestirebilmek amacıyla bu soruya cevap aramaktadır.

Padişah ona eğitimin daha önemli olduğunu ispat edebilmek için bir plan hazırlar. Önce tellalı çağırtıp bu ülkenin en iyi hayvan eğiticisini bulmasını ister. 

Tellal emredildiği üzere Padişah’ın talebini halka ilan eder.

Ülkenin en iyi hayvan terbiyecisini bulan görevliler onu Padişah’ın huzuruna getiriler. Padişah sorar:
- Bir kediye tepsiyle servis yapmasını ne kadar zamanda öğretebilirsin?

-Padişahım, 6 ayda öğretebilirim.

Altı ay geçtikten sonra Padişah vezirlerini ve devlet adamlarını huzuruna toplar. Hayvan eğiticisi ve kedi de hazır bulunmaktadır. Terbiyecinin talimatı ile kedi tepsiyi alıp servis yapmaya başlar. Kedinin bu yaptığını görenler şaşar kalır.

Padişah, vezire eğitimle nelerin başarılabileceğini göstermenin keyfi ile vezire bir kez daha sorar:
- Eğitim mi önemlidir yoksa cibilliyet mi?
Vezir bu sefer cevap vermekte acele etmez. Cebinden çıkarttığı fareyi kedinin önüne bırakır. Kedi aylarca aldığı eğitimi unutup fareyi kovalamaya başlayınca bu sefer vezir;
- “Cibilliyet önemlidir Padişahım” der.

Bu önemli kıssadan hisse Boğaziçi’nde bazı öğrenciler tarafından Kabe’ye yapılan saygısızlığın neden kaynaklandığını çok iyi anlatır nitelikte! 

Eğer insanın mayasında, karakterinde bazı evrensel ilkeler bulunmuyorsa, onu ne kadar eğitirseniz eğitin yine de cibilliyete sahip olamaz. Bu kişiler gerçek karakterini illa ki ortaya koyacaktır. 

Belki uzun zaman kendisini gizleyebilir ama eninde sonunda bir şekilde karakterinin, mayasının gereğini ortaya dökecektir. 

Haydi sağlıcakla kalın.