Öğrencisinin gönlüne taht kuran, onlara, geleceğe sağlam ve güvenilir adımlarla ilerlemeleri için takip edilecek izler bırakan isimsiz kahramanların izini takip etmeye devam edeceğiz.

“Doğunun serhat ilinden sonra daha batıda daha büyük bir şehre  tayinim çıktı. Ne güzel bir kelime tayini çıkmak. 8 yıl kpss serüveni  sonunda bende yaşadım bu güzel duyguyu.

Tercihlerin kapanmasına son yarım saat kala yaptığım tercihle gelebildim her zaman çalışmak istediğim bu şehre. Sekizinci sınıfların öğretmeni oldum. Severim sekizleri, espri yaparsın mutlaka geri döner.

Yeni okulum çevre ve aile yapısı itibariyle problemlerin yoğun olduğu bir bölgedeydi.  Benim sınıfımın da  bitmek bilmeyen problemleri peş peşe karşıma çıkmaya başlamıştı. Bu öğrenciler büyük şehirde olup her şeye yakın ama bir o kadar da o imkanlara uzak ve bir çok şeyden habersiz yaşıyorlardı. Dersin yarısı hayat dersleriyle geçiriyordu.

Bir gün Adolf Hitlerin Kavgam kitabından bahsettim ve bir öğrenci:

‘Evet biliyorum o kitabı.’ dedi.

Bulunduğum çevre itibariyle bu kitabı okumasa da bilen bir öğrenciye rastlamak büyük şanstı... Gülümsedim... Anladım, bu öğrenci başkaydı. Onun ailesi de başkaydı sanırım. Araştırdım... Evet  felsefe bilen bir öğretmen annenin kızı... Harika... Aramızda o diktatör Adolf Hitler sayesinde bir bağ oluşmuştu.

Hamileydim, bebeğim olacaktı ve bir gün bu güzel öğrencim bana kurabiye yapıp getirdi. Ne güzeldi... Bizde gelenektir gelen kap boş gönderilmez. Bende bir çerçeve hediye ettim ona. Dedim ki:

“Bunun içine hayal ettiğin lisenin fotoğrafını koy, o okulun içinde kendini hayal et ve  çabala. Sonra aynı şeyi hayal ettiğin üniversite için de yaparsın.”

Güzel, çalışkan kızımla aramızda bir yakınlık oluşmuştu. Sene sonunda beklenen oldu, hiçbir ek destek almadan, dershaneye gitmeden, okulumuzun  birincisi olarak çok güzel bir liseye gitti.

Geçen gün ziyaretime geldi. O ne güzel bir aile ki, öğretmenlerini görmeye gelen çocuğunu destekleyen bir anne de yanında gelmişti. Uzun uzun sohbet ettik. Bir kaç ilham aldım, büyümüşte küçülmüş güzel yavrumdan. Öyle kendini bulma yolunda, öyle doğru yolda,  öyle entelektüel ki tarzı... Umarım üniversiteyi bitirdikten  sonra kep atma töreninde tam da kepini atarken karşısında durur, gözlerinin içine bakarak, ‘seninle gurur duyuyorum’ demek isterim.”

***

Yıllar geçse de üzerinden, araya giren hiç bir engel koparamaz gönül bağıyla bağlanan bir öğretmeni öğrencisinden.

Geçenlerde böyle bir öğretmen-öğrenci buluşmasına şahit oldum. Odam da oturduğum sırada, tam odamın önünü gören kamerada tanımadığım birini gördüm. Güler yüzlülüğü ve enerjisi o kadar güzeldi ki, bu güzel enerji kamera görüntüsünden bile hissedilebiliyordu. Merakla izledim. Nöbetçi öğrenciyle hemen diyaloğa geçmişti bile. Biraz sonra zil çaldı. Enerji dolu bu kişinin kim olduğunu öğrenme merakım beni kapının önüne götürdü. Hemen önümde duruyordu, çok kısa zamanda İngilizce öğretmenimiz Saliha hocamla karşılaştıklarında öyle güzel sarıldılar ki, sevinçleri görülmeye değer bir manzaraydı. O kadar güzel ve değerli bir işimiz var ki, bir ziyareti bile insanı ancak bu kadar mutlu edebilir bir insanın, bir öğretmenin, bir öğrencinin.

Daha sonra öğrendim ki Saliha öğretmenimizin öğrencilik yıllarında gönlüne taht kuran İngilizce öğretmeniymiş meğer. Ve aynı sınıfta o güzel insanın  sayesinde altı arkadaşıyla birlikte İngilizce öğretmeni olmalarını sağlamış. O kuvvetli bağ 15 yıl sonra öğrencisini bulup, okuluna kadar giderek unutulmaz bir sürpriz yaptıran öğrenci sevgisi, gönüllere kazınarak iz bırakan öğretmen olmanın harika bir örneğiydi.

Teşekkürler Meryem hocam. Sizi yakından tanımak, güzel gönlünüzden coşup öğrencilerine ışık olan, hayat olan sevgi selinden, hayata dokunan damlalar almak isteriz.