Mevnevi'den kıssadan hisse; 

Bir gün bir aslan, bir kurt ve bir tilki, birlikte avlanmak üzere sözleşerek dağlarda dolaşmaya başladı. Birbirlerine yardım edecek böylece bol bol av hayvanı yakalayacak ve ziyafet çekeceklerdi. 

Gerçi bu iş aslanın ağrına gidiyor, onlarla avlanmaktan utanıyordu lakin sabrediyordu. 

 Üçü birden dolaşarak uzun süre avlandılar. Derken bir yaban öküzü , bir dağ keçisi bir de semiz tavşan avladılar. Dolaşarak bir su başına geldiler, uzun süre dolaşmış yorulmuşlardı. Dinlenmek için oturdular. 

Aslan : 
 - "Ey kurt bu avladığımız hayvanları adaletli bir şekilde paylaştır, adaleti yeniden ihya et" dedi. 

Kurt kalktı kendinden son derece emin adımlarla yürüdü: Yaban öküzünü aldı aslanın önüne bıraktı : 

 - "Efendimiz, dedi. Siz bizim efendimizsiniz ayrıca yaban öküzü de büyük ve iri siz de; onun için yaban öküzü sizin hakkınız. 

Keçi orta boyda ve orta irilikte onun için o da bana düşer onu da ben alıyorum. 

En küçüğümüz tilki olduğuna göre tavşan da onun hakkıdır." dedi. 

Bu paylaştırma karşısında aslan kızarak kükredi. 

- "Ey kurt ben iyice anlamadım bir daha söyle bakayım, ne dedin? Ey kendini bilmez eşek yaklaş bakalım." dedi ve bir pençe vurarak kurdu parçaladı. 

Tilkiye döndü: 

- "Ey tilki bu avları sen adaletli bir şekilde paylaştır." dedi. 

Tilki önce aslanın önünde secde etti; sonra :
- "Bu semiz öküz siz efendimizin kuşluk yemeği bunu kuşluk vakti yersiniz. 

Keçi, siz büyük kralımızın öğle yemeği için güzel bir yahni olur, onu da öğle vakti yersiniz. 

Tavşana gelince; o da size akşam yemeği olur onu akşam afiyetle yersiniz." dedi. 

Aslan gayet hoşnut şekilde sevinerek haykırdı : 

- "Ey tilki çok adil davrandın çok güzel bir şekilde pay etme işini hallettin. söyle bakalım böylesine güzel payetmeyi kimden öğrendin?" dedi. 

Tilki fark ettirmeden her ihtimale karşı birkaç adım uzaklaştı sonra kurnaz kurnaz gülerek cevap verdi. 

- "Kurdun başına gelenlerden" dedi.