Öyle bir an düşünün ki; Ankara’nın en iyi ve en kaliteli yerel gazetelerinden olan Gazete İlk Sayfa’da köşe yazarısınız.
Hem de pek çok yaşıtınızın telefon ve bilgisayar ile haşır neşir olduğu dönemlerde; iyiliği, doğruluğu, cesareti, mertliği, sorunları, çözümleri kaleme aldığınızı hayal edin. 

Ulan daha senin yaşın kaç ne yazıyorsun da kim ne okuyor diyenlerin; sizi geçte olsa tebrik ettiği için utandığını gördüğünü düşünün.

Ankara’da pek çok vatandaşın bile kapısının önündeki sorunu dile getiremediği sorunları yazdığınızı, gündemde bulunan sorunların üzerinin kapatılacağı esnada yeniden gündeme taşıdığınızı varsayın.

İşte tüm bu bahsettiklerim benim hayatımın bir bütünü. 
18 yaşında ilk yazımı kaleme aldığım gazetemizde bugün 4. yılımı doldurdum.

Bugün; 22 yaşında askerliğini yapmış, ilgi duyduğu mesleğinde ve yeteneğinde kendisini çalışarak geliştirmiş bir birey olarak özgür kalemin bana düşündürdüklerini yazıyorum.

Yazdığım yazılarım bazen ilgi çekiyor, olumlu geri dönüşler alıyorum. Bazen de yazılarım beğenilmiyor ve küfürlerde duyduğum oluyor. 

Bu ve bunun gibi olaylar bu işin doğasında, doğanın kanununda yer alıyor.

Ömrüm yettiğince yazı yazmaktan vazgeçmeyeceğim gibi, bir ömür boyu doğruyu savunacağıma inancım tam.
Elbette benim de doğru zannettiğim yanlışlar, yanlış diye savunduğum doğrular yanlış çıkmadı değil.

Hepimiz insanız, konuşarak anlaşamayacaksak bile yazışarak anlaşabileceğimiz kesindir.

Bugün 4 yılımız oldu, yarın 40 yılımız olur. Muhabbetimizin daim olması, huzurumuzun eksik olmaması dileğimle.
Büyüklerimin ellerinden, küçüklerimin gözlerinden öperim. Nice 4’lü yıllarımıza :)