İnsanlar, insanlık can çekişiyor.

“-Kudüs haramımızdır.

-Kudüs ilk kıblemizdir.

-Peygamberimizin hatırasıdır.

-Yavuz Sultan Selim'in fethidir.

-Selahattin Eyyubi'nin emanetidir.

-Miracımızdır.”

Abdülhamid Han

Kutsal topraklarda Allah'a yönelinen gönüller, cumalarını kılamıyor. Beş vakit Allah ile buluşamıyor. Mescid-i Aksa'ya sokulmuyorlar. İbadethanede ibadete müsaade edilmiyor.

İnsanlar şehirlerinden, evlerinden, yuvalarından zorla çıkarılıyor. Binaları başlarına yıkılıyor. Enkazın altında çocuklar, anneler, babalar, yaşlılar, cesetlerle dolu.

Camilere sığınanlar, cami ile birlikte bombalanıyor. Çığlıklar, yardım için inleyenler, bağıranlar. İnsanlık ölüyor.

Kanlar içinde getirilen yaralılar hastanede şifa yerine bombardımanlarla yıkılan binaların altında can çekişiyor, yüzlerce beş yüzlerce insan ölüyor. İnsanlık can çekişiyor.

Cesetler arasından yavrusunu, eşini, annesini, babasını arayanlar. Ağıtlar, feryatlar.
İnsan hakları, savaş hukuku çiğneniyor. Sular yok kesilmiş, yiyecek ekmek yok. Giriş çıkışlar yasak. Dünyanın en büyük mezarlıkları.

İnsanlık ölüyor.

Çığlıklara cevap yerine bombalar geliyor. Işık, elektrik yok. Karanlık, sabah olmuyor. İnsanlıkla birlikte vicdanlar, merhametler kaybolmuş. Kimse çığlıkları duymuyor, göz gözü görmüyor.

Barış neredesin? Ölüm, öldürme en önde dünya seyrediyor.

Adalet, hukuk, barış, kardeşlik nerede?

İnsanlık can çekişiyor, ölüm döşeğinde;

İnsanlık ölüyor.