Mamak’ta kentsel dönüşüm çilesi: “Mahallemi istiyorum”

2004’te gecekondu yapıların çoğunlukta olduğu Mamak Tepecik Mahallesi’nde alınan kentsel dönüşüm projesi kararı sonrası birçok ev yıkıldı. Yerine doğalgazlı ve sıfır konutlar yapılacağı belirtilen projede 19 yıldır temel atılmadı. Süreç içinde mahallenin nüfusu bine kadar düştü. Yeni evlerinin yapılmasını bekleyen hak sahipleri farklı ilçelerde yaşamını sürdürürken; Yeni Mamak Kentsel Dönüşüm Projesi dahilinde 2’inci etapta bulunan mahallenin 30 yıllık Muhtarı Hulusi Güngören, doğup büyüdüğüm mahalle dediği Tepecik için “Mahallemi istiyorum” dedi.

BEKLEMEDEYİZ

Yeni Mamak Kentsel Dönüşüm Projesi dahilindeki 14 mahalleden biri olan Tepecik Mahallesi’ndeki son durumu anlatan Muhtar Hulusi Güngören, “ Ben mahallemi istiyorum. İlk muhtar olduğumda nüfusu 16 bindi, şu anda 2 bine düştü. Mahalleli 50-60 yıllık evlerinden taşınmak zorunda kaldı. Hepsi Ankara’nın başka yerlerine dağıldı. Gidenlerin çoğu kirada oturuyor ve belediye kiralarını ödüyor. Bu belediyeye de büyük bir yük oluyor. Evler yıkıldı ama yerinde yenisi yok şu anda. En ufak bir çivi çakılmadı. Mansur Yavaş ile görüşmeler yaptık. Bize şeref sözü verdiler. Mahalle projenin 2’inci etabındaydı. Fakat 7’inci veya 8’inci etapta olan Derbent Mahallesi, Araplar Mahallesi ve Dutluk Mahallesi’nde çalışmalar sürüyor. Atlayarak gittiler anlayamadık. Beklemedeyiz” dedi.

BURADA DOĞDUK BÜYÜDÜK

Mahallenin eski havasını özlediğini dile getiren Güngören, “Aynı zaman Mamak Muhtarlar Derneği Başkanlığı yapıyorum. Köstencik ve Dostlar’da da aynı sorun var. Buralardaki insanların dostlukları hep yıkıldı gitti. Ben bile bazen sokakları dolaşırken ağlıyorum. Çünkü biz burada doğduk büyüdük. Eğer ben ölmeden buraya bir temel attırmazsam gözüm açık gider. Temelin atıldığını görsem ondan sonra ölsem ölüyüm önemli değil. Böyle bir uhde var içimde” şeklinde sözlerini sürdürdü.

GARİPLER DİYARI OLDU

Güngören, “Dediler ki kentsel dönüşüm; bizde doğal gazlı, yeni sıfır dairelerimizde annelerimiz, teyzelerimiz, komşularımızla birlikte oturalım istedik. Bu projeyle birlikte mahalle daha da büyüyebilir. Buradaki dostluk samimiyet komşuluk başkaydı. İnsanlar dönmek istiyor. Her gün onlarca insan soruyor bir gelişme var mı diye. Şimdi oradan ayrılanlar gelip görünce ağlayanlar oluyor. ‘Şurası benim evimdi, şu ağacım vardı’ diyerek ağlamaları oluyor. Hüzünleniyorlar. Şurada komşumla beraber otururduk diyor. Fakat şimdi bir garipler diyarı oldu” diyerek sözlerini noktaladı.