Bin Kilometrelik Geçim Yolculuğu

ADEM GÜRSOY - HABERVAKTİM

Şanlıurfa’dan Polatlı’ya çalışmak için gelen mevsimlik işçiler sıkıntılar içinde yaşam mücadelesi veriyor. Çadırlarda yaşayan işçiler günlük 35 liraya tarlada çalışıyorlar. Memleketlerinde iş imkânı olmadığı için mecburen buralara göç etmek zorunda kaldıklarını söyleyen işçiler, "Eğer iş imkânı olsaydı mümkün değil buralara gelmezdik" diyorlar. Yaşadıkları çadırların içme suyundan elektriğe kadar birçok sıkıntısının olduğunu söyleyen işçiler, yetkililerden yardım bekliyor. Memleketlerinden uzaklara çalışmaya gelen işçilerin çocukları ise böyle bir ortamda yaşamak istemediklerini söylerken bulundukları yere okul ve futbol sahası istiyorlar.

KAZANDIĞIMIZLA BİR YIL GEÇİNMEK ZORUNDAYIZ

Şanlıurfa’dan 9 nüfuslu aile olarak geldiklerini söyleyen Necmettin Yıldız, 6 kişi çalıştıklarını ve küçük olan 3 çocuklarının da çalışamadığını söyledi. Yıldız sözlerine şöyle devam etti: Buraya geldik ihtiyaçlarımızı karşılamak için çalışıyoruz. Mecburiyetten buralara kadar geldik. Eğer Şanlıurfa’da iş imkânları olsaydı buralara gelmezdik. Bayramı burada geçireceğiz. Memlekete gitmek isteriz ancak imkânımız yok, gidip gelmek zor iş. Zaten üç kuruş kazanıyoruz onu da yol parasına kullanmak doğru olmaz. Burada kazandığımızla 1 yıl boyunca geçinmek zorundayız. Biz memlekete ancak burada işler bittiğinde döneriz.

YAZ KIŞ ÇALIŞIYORUZ

Şanlıurfalı olduğunu söyleyen Mehmet Çelik ise 10 senedir mevsimlik işçi olarak çadırlarda yaşadıklarını söylüyor. Polatlı’ya yerleştiklerini söyleyen Çelik, sözlerine şöyle devam ediyor: Yaz kış çalıştığımız için artık buraya yerleştik. Nasibimize işçilik düşmüş, Urfa’ya git gel yol parası masrafları yerine burada kalmayı tercih ettik. Urfa’da iş imkânları olsaydı mümkün değil buralara göç etmezdik. Memleketimizde çalışırdık. Bin kilometre yolu geldik, niye böyle bir sıkıntıya katlanalım? Kendi evimizde kalırdık. Biz çok zor şartlar altında burada kalıyoruz. Ama iş imkânları olmadığı için mecburiyetten buraya gelmek zorunda kaldık. Bayramda Urfa’daki akrabalarımızı görmek istiyoruz ancak böyle bir imkânımız yok. Ancak telefonla bayramlaşabileceğiz. Biz burada günlük 35 liraya çalışıyoruz. Onu da memlekete gitmek için harcayamayız.

ÇOCUKLARIN EĞİTİMİ EKSİK KALIYOR

Polatlı’ya yerleştiği için çocuklarını okula eksiksiz gönderdiğini söyleyen Mehmet Çelik sözlerine şunları ekliyor: "Şanlıurfa’dan gelen çocukların her yıl eğitimleri 2 ay eksik kalıyor. Yaz tatili olmadan bir ay önce geliyorlar ve okullar başladıktan bir ay sonra gidiyorlar. Dolayısıyla çocukların eğitimleri eksik kalıyor."

YETKİLİLERDEN DÜZENLİ YERLEŞKE TALEPLERİ VAR

Bazen muhtarların buralara çadır kurmalarına engel olduğunu söyleyen Mehmet Çelik sözlerine şöyle devam ediyor: "Muhtarlar başka yerlere gitmemizi istiyorlar. Tartışmalar oluyor ama bir şekilde kalmak zorundayız ve onları ikna ediyoruz. Yetkililerden biz mevsimlik işçiler için normal insan gibi yaşayabileceğimiz, elektriği suyu olan, daha düzenli bir yerleşke temin etmelerini istiyoruz. Bu şartlar altında yaşamakta çok zorlanıyoruz. Mesela buzdolabı olmadığı için toprağı kazdık bozulacak olan gıdalarımızı orada muhafaza etmeye çalışıyoruz. Ayrıca çocuklarımız için geçici bir okul imkânı olsa çocuklarımızın eğitimleri yarım kalmaz.

OKUL VE FUTBOL SAHASI İSTİYORLAR

Aileleriyle birlikte çadırlarda yaşayan çocuklar ise böyle bir hayat istemiyorlar. 5. sınıfa giden Vedat Koşan büyüyünce futbolcu olmak istediğini söylerken daha iyi bir hayat hayal ediyor. Koşan, “Burada yaşamak çok zor. İyi bir evimiz olsun, bir arabamız olsun”  ifadelerini kullanıyor. 7. sınıfa giden İbrahim Kola ise okumak istediğini ifade ederken çadırlarının olduğu yere okul ve futbol sahası istiyor.