Yusuf Özdemir: 'Bayramlar telefonda kutlanmaya başlandı'

Özerk Diyanet Vakıf Çalışanları Birliği Sendikası (Din-Bir-Sen) Genel Başkanı Yusuf Özdemir, günümüzde yaşam kalitesinin artması ile duyarlılığın azaldığını belirtti. Özdemir, "Maddi değerler peşinde koşarken, o kadar çok manevi değerlerimizi kaybediyoruz ki, farkında bile değiliz" eleştirisinde bulundu.  

BAYRAMLAR YALNIZLIĞA KAÇIŞ OLDU

Değişen toplum yapısından bayramların da olumsuz etkilendiğini kaydeden Özdemir, "Maalesef şimdi bayramlar yalnızlığa kaçış oldu, tatil için bir fırsat oldu. Büyükler ise unutulmaya başlandı. Eskiden bayramlar vardı birlikte olmak için, insanların bir araya gelip hep birlikte hoş vakit geçirmek için, pek çok şeyi paylaşmak için.Şimdi telefonla çok şeyi halleder olduk. Daha dün gibi hatırlıyorum da; bizim kuşak uzak diyarlarda çalışırken, çocuklar küçükken bile her bayram memleketlerimize, ailelerimizin yanına giderdik, hem de ne zorluklarla severek üstelik" dedi. 

GİDEREK AZALIYOR...

İnsan ilişkilerini geliştiren en güzel günlerin bayramlar olmasına rağmen, bayramlardaki insani ilişkilerin giderek azalmaya başladığına dikkat çeken 
Özdemir, "Bayramlar küslerin barıştığı, insanların bir araya geldiği, toplumun bayramlaşma sayesinde kaynaştığı ve insani ilişkilerin geliştiği bir zamandır.
Eskiden akraba, hısım, eş dost, komşu ziyaretleri karşılık beklemeksizin mutlak yapılırdı.Yani büyük bilinirdi, eli öpülürdü.Güzel komşuluklar vardı, dost muhabbetleri arasında, insanları rahatlatan, mutlu eden.Tek olan dünyada ne de güzel yaşanırdı huzur içinde hep birlikte. Şimdi ise herkesin ayrı bir dünyası var.
Herkes kendi dünyasında mutlu olabileceğini zannederek başka dünyaları görmezden gelip yok sayabiliyor, umursamıyor, bencil takılıyor.
Toplum içinde yaşarken toplum kurallarına uymuyor, görmezlikten geliyor" diye konuştu. 

SAYGI HERKESEYDİ 

Özdemir ayrıca şunları söyledi: "Eskiden anne babalarımıza gösterdiğimiz saygıyı mahallenin bütün büyüklerine de gösterirdik. O insanlar da gerektiğinde bir anne baba kadar olmasa da olanakları dahilinde yol gösterir ya da yardımcı olurlardı. Evlerde pişirilen her ne varsa bir tas çorba bile olsa komşulara verilir, her zaman kadir kıymet bilinirdi. Mahallede ihtiyaç sahipleri mutlaka herkes tarafından bilinir, gözetilir, yardım eli uzanırdı hiç durmadan. İhtiyacı olan kişilerde elindeki olanla idare edip, sabredip, çalışıp kimseye el açmazdı, dilenmezdi, hırsızlık nedir bilmezdi. Şimdilerde aynı apartmanda oturan insanlar yan komşusundan bile habersiz. Kim hasta, kim yasta, kim ihtiyaç sahibi diye bilmek istemiyor, ilgi alanlarına da girmiyor zaten.

ESKİ BAYRAMLARI GETİRMEK ELİMİZDE

"Yolda karşılaşsalar bile ne bir selam sabah var, ne de bir tebessüm, iki yabancı gibi. Yaşlılara saygı azaldıkça azaldı, bakımı ise toplumsal bir sorun haline geldi. Engelli insanlara karşı toplumsal duyarlılık gitgide maalesef eksildi. Herkesin birbirine karşı güveni azaldı, şüphecilik arttı. Varlıklarımız arttıkça, değerlerimiz azaldı. Eskiden dillere destan olan sevdalar, şimdi etrafınıza bakın görün, ne âlemde sevgiler? Şimdilerde herkes yalnız, yoğun, yorgun ve tek başına. Birbirine karşı seviyor gibi görünenler; gerçekte sevmeyen güvensiz, umutsuz, mutsuz, bencil, hoşgörüsüz ve tahammülsüz. En ufak bir anlaşmazlıkta nasıl da hemen yıkıyorlar sevgi duvarlarını. Durum böyle olunca, küçük yaşta birbirinden soğuyan, kardeşlik, dostluk, komşuluk kavramlarını yitiren çocuklarımızdan büyüdüklerinde nasıl bir birliktelik bekleyebiliriz ki? Geçmişten günümüze kadar gelen toplumsal değerlerimizi hızla kaybediyorken; toplum olarak kendimize bile yabancılaşmanın bizlere verdiği zararları fark edebilirsek, önce içimizdeki bize, sonra ailemize ve daha sonra da topluma faydalı, değerlerine saygılı, birbirini seven, anlayan, merhametli, hoşgörülü, bireyler olabilirsek işte o zaman bayram edeceğiz."

S. Selçuk YILDIRIM/HABERVAKTİM