Halk Müziği sanatçısı Şaziye Adsız: Müzik en büyük tutkum
Halk Müziği sanatçısı Şaziye Adsız, “Müzik benim için olmazsa olmazlarımdan. Yaşama amacım ve en büyük tutkum” dedi.
Amatör olarak 41 yıldır Halk Müziği ile ilgilenen Şaziye Adsız halk müziğine olan sevgisini gazetemize anlattı. Adsız, yozlaşmış olarak nitelendirdiği yeni dönem müziklerden hoşlanmadığını, müzik denilince akla halk müziğinin gelmesi gerektiğini vurguladı. “Halk müziğini çok seviyorum ve bu sanatı icra ederken maddi bir kaygı gütmüyorum” diyen Adsız, “Müzik benim için olmazsa olmazlarımdan. Yaşama amacım ve en büyük tutkum” dedi.
ÜCRET ALMIYORUZ, ÜSTÜNE ÖDEME YAPIYORUZ
Halk müziği sanatçısı Şaziye Adsız gazetemize konuştu. Adsız 1978 yılından itibaren amatör olarak halk müziği ile ilgilendiğini, birçok usta sanatçı ile beraber çalıştığını belirtti. Aslen Kırşehirli olan Adsız, “Amatör olarak halk müziği ile ilgileniyorum. Bu alanın ekmeğini hiç yemedim. Aksine koroya çıkmak için ücret dahi ödüyoruz. Hem aylık olarak ödeme yapıyoruz hem her konserde bir ücret ödeme yapıyoruz. Amatör koroların hemen hepsi böyle” dedi.
HOBİ OLARAK BAŞLADI
Adsız, müziği maddi bir beklenti bekleyerek icra etmediğini dile getirerek “Ben hobi olarak başladım. Halk müziğini çok seviyorum. Maddi bir kaygı gütmüyorum. Amacım birçok farklı etkinlikte sahne alarak sevdiğim bu mesleği icra edebilmek. 3 yıldır saz kursuna dahi gidiyorum. Müzik benim yaşama sevincim. Özellikle halk müziğimiz olmazsa olmazımdır. Neşet Ertaş, Gülşen Kutlu ve TRT sanatçılarımızı çok dinliyorum. Yozlaşmış müzik türlerini sevmiyorum. Kendi kültürümüzü yansıtan halk müziğini seviyorum ve bu alanda yöre ayırmıyorum.”
AMACIM HALK MÜZİĞİ SANATÇISI OLABİLMEKTİ
“1976 yılından beri Ankara’dayım. 2008′ de emekli oldum. Amatör Korolar’ da çalışıyorum. Onlarla müzik yapıyoruz. Ben bu işten hiç ekmek yemedim. Biraz saz dersi aldım ama üzerinde duramadım. Son üç yıldır saz derslerini bırakmıyorum. Youtube’ta birkaç tane türküm var. Benim asıl Ankara’ya gelme amacım Halk Müziği sanatçısı olabilmekti.”
DERLEMEM VAR AMA RADYOYA VERMEDİM
“Onun için 1976′ da bu zamanlara göre işe girmek çok kolaydı çünkü bankalar lise mezunu olduğun zaman hemen işe alabiliyordu. Onun için Ticaret Lisesi’ni tercih etmiştim ama ben küçüklüğümden beri Saniye Canlarla, Bedia Akartürklerle, Ülkü Beşgüllerle yaşadım. İlk radyomuz alındığında ben hep onları dinledim. Hiç bahsetmediğim bir derlemem var ama götürüp bir radyoya veremedim” diye konuştu.
Emrah Özcan/İLKSAYFA
Gazeteilksayfa.com
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.