Basit bir oyun değilmiş! İşte Taş-Kâğıt-Makas hakkındaki çarpıcı gerçekler…

Taş-kâğıt-makas (TKM) oyununun ilk örneklerine 15. Yüzyıl Çin kaynaklarında rastlanılmıştır. O dönemlerde askeri işaret olarak adlandırılan şekillerle birlikte kullanıldığı düşünülen TKM, modern görünüşüyle 18. YY'da Japonya'da oynanmaya başlayıp 20.yy’da tüm dünyaya yayılmıştır. Taş-kâğıt-makasın günümüzde yazı-tura atma gibi benzeri şekilde oyunları da vardır. Taş-kâğıt-makas oyunu zaman içerisinde öyle bir hal almıştır ki; ulusal ya da uluslararası yarışmalar bile düzenlenmeye başlanmıştır. İşte taş- kâğıt-makas hakkındaki çarpıcı gerçekler:

TAŞ-KÂĞIT-MAKAS NASIL OYNANIR?

TKM, genellikle iki ya da üç oyuncuyla oynanır. Oyuncular üçe kadar sayıp eş zamanlı olarak ellerinden birini öne doğru uzatarak üç şekilden birini yani taş, kâğıt ya da makas yaparlar:

• Taş: yumruk
• Kâğıt: parmakları bitişik açık el
• Makas: işaret ve orta parmaklar açık diğerleri kapalı

Taş, kâğıt ve makasın birbirlerine döngüsel bir üstünlükleri vardır. Taş makası kırar, makas kâğıdı keser, kâğıt taşı sarar. Buna göre taş makası, makas kâğıdı, kâğıt taşı yener. Aynı şekli yapan oyuncular yenişememiş olurlar. Her iki durumda da yeni tura geçilir.

TURNUVA BİLE DÜZENLENDİ

Herkes tarafından oynan bir oyun olan TKM, bilim insanlarının dikkatini çekti. Bilim insanları 360 öğrenciyi topladı ve onları 6’şar kişilik gruplara ayırdı. Her bir kişi kendi grubundaki diğer kişilere karşı 300 tur taş-kâğıt-makas oynadı. Teşvik olsun diye kazananlara kazandıkları oyun sayısı ile orantılı olarak para ödendi. Klasik oyun teorisine göre kazanmak için oyuncuların hangi hareketi yapacaklarına tamamen rastgele karar vermeleri gerekiyor.

Bu şekilde diğer oyuncu tarafından ne yapacağının tahmin edilmesinin önüne geçiyor. Her iki oyuncunun da taş-kâğıt-makastan birini eşit olasılıkla seçtiği bu kalıp “Nash dengesi” olarak biliniyor. İsmini de, 2011 yapımı Akıl Oyunları filmine de konu olan oyun teorisinin babası John Forbes Nash Jr’dan alıyor.