Anne ve babası ortada bıraktı, babaannesi sahip çıktı

ÖLENE KADAR BAKACAĞIM

Bir apartman dairesinde eşi Süleyman Arslan ve 14 yaşındaki oğlu ile birlikte kirada oturan babaanne Nefise Arslan, doğuştan Serebral Palsi (SP) hastası olan engelli torununu, Burdur Bucak’taki bir bakım evinde olduğunu öğrenince yanına aldı. 
Babaanne Arslan, tekerlekli sandalyeye mahkum olan yüzde yüz engelli ve kısmi felçli torununa 4 yıldır bebek gibi bakıyor. Babaanne, yaşına aldırış etmeden engelli torununun tüm ihtiyaçlarını karşılıyor. Geceleri dahi torununun yanından ayrılmayan Arslan, “Gocunmam. Annesi, babası bakmasa da ben ölene kadar torunuma bakacağım, çünkü o benim bir canım” diyor. 

ANNE VE BABASININ YAPMADIĞINI YAPIYOR

Gazetemize konuşan fedakar Babaanne Arslan, “Ezgi Su, 2007 yılında Ankara Cebeci’de dünyaya gözlerini açtı. Ezgi'nin annesi ve oğlum olan babası 2013’te şiddetli geçimsizlikten boşandı. O dönemde 6 yaşında olan torunumu annesi G.S., yanına aldı ve bir yıl sonra ikinci evliliğini yaparak Burdur’a yerleşti. Burada iddiaya göre Ezgi Su darba maruz kalmış. Darp izlerine torunumun doktoru şahit olunca Ezgi Su, anneden alınarak mahkeme kararıyla Burdur Bucak’taki bir bakımevine yerleştirildi. Mahkemece annenin kızını görmesi yasaklandı. Bursa'da oturan ve ikinci evliliğini yapan oğlum H.A. da maddi imkansızlıktan dolayı kızını yanına almadı. Ben ise onu orada bırakamadım ve gittim yanıma aldım” dedi. 

4 YILDIR GÖZÜ GİBİ BAKIYOR

Dört yıldır torununa gözü gibi baktığını anlatan babaanne Arslan, “Onu bakımevinde bırakmak istemedim. Ölene kadar ben bakacağım torunuma, çünkü o benim canım. Onun annesi de babası da artık benim. Her şeyiyle ben ilgileniyorum. Geceleri bile yalnız bırakamıyorum, yanında yatıyorum. Bazı durumlarda 66 yaşındaki eşim de bakımına yardım ediyor” ifadelerini kullandı.

MADDİ SIKINTI ÇEKİYORLAR

Fedakar babaanne, diğer taraftan maddi sıkıntı içinde oldukları konusunda ise şunları söyledi: “Evde 4 kişi yaşıyoruz. Malulen emekli olan eşimin maaşı ve Ezgi Su’nun bakım parası ile geçinmeye çalışıyoruz; torunumun engelli maaşı da vardı ama kesildi. Ezgi Su’nun bakım parası kendi ihtiyaçlarına ancak yetiyor. Alt bezi çok pahalı ona yetişemiyoruz. Eşimin maaşı da ödemelere, krediye ve ev ihtiyaçlarımıza gidiyor. Hastamız olduğu için kış vakti doğal gazı mecbur yüksek yakmak zorundayız. Doğal gaz faturası belimizi bükünce iki aydır ev kiramızı veremedik. Ev sahibi geliyor kirasını istiyor; ancak biz ‘yok işte canımızı mı alacaksın’ diyoruz. ” 
Devletin ilgili kurumları ile hayırseverlerin fedakar babaanne ve engelli torununa yardım etmesi bekleniyor.

OSMAN AKDOĞAN/İLKSAYFA