Şentepeli Zeynep Yılmaz, YENİMEK'le motive oluyor

Şentepeli Zeynep Yılmaz, YENİMEK'le motive oluyor

45 yıldır Şentepe’de yaşayan Zeynep Yılmaz (59) Yenimahalle Belediyesi Meslek Edindirme ve Hobi Kursları (YENİMEK) ile kendisini motive ediyor.

45 yıldır Şentepe’de yaşayan Zeynep Yılmaz (59) Yenimahalle Belediyesi Meslek Edindirme ve Hobi Kursları (YENİMEK) ile kendisini motive ediyor.

YENİMEK Avcılar ve Barıştepe Kurs Merkezleri’nde Fotoğrafçılık, Kazaziye, Takı tasarım, İşaret dili ve Bağlama kurslarında eğitim alan Yılmaz, kurslarla hayata tutunarak, hem gırtlak kanserini hem de kalp hastalıklarını yendi, aynı zamanda 83 yaşındaki yatalak ve Alzheimer hastası annesine de gözü gibi bakıyor. 

Doğma büyüme Ankaralı olan ve 45 yıldır Yenimahalle’de ikamet eden Yılmaz’ın hikâyesi 2005 yılında bademcik şikâyetiyle gittiği hastanede başladı.

Bademcik zannettiği rahatsızlığının kalp kaynaklı olduğunu öğrenen ve önce anjiyo ardından bypass ameliyatı olan Zeynep Hanım, babasının ölümü üzerine annesine de bakmak zorunda kaldı.

Kısa zaman sonra annesinin de Alzheimer olmasının ardından felç geçirerek yatağa bağlanmasıyla sıkıntıları her gün daha da artan Yılmaz, hayattan umudunu kesmeye başlamışken Yenimahalle Belediyesi’nin kurslarıyla tanıştı.

Yaklaşık 3 yıldır YENİMEK kurslarının birçok branşına katılarak yaşama tutunan Zeynep Hanım, 2018 Şubat ayında da gırtlak kanserine yakalanarak tedaviye başladı ama yine yılmadı.

Mücadele etmekten hiç vazgeçmeyen cesur yürek, geçirdiği ameliyatlar ve tedavi sürecinin ardından kanseri de yenmeyi başardı.

Her ne yaşarsa yaşasın haftanın 5 günü, yarım gününü farklı branşlarda kurslara katılarak geçiren Zeynep Yılmaz, aynı zamanda sporu da yaşam biçimi haline getirdi.

Yenimahalle Belediyesi yüzme havuzunun düzenli üyelerinden olan ve her fırsatta yüzen Yılmaz, Kick Boks ve Muay Thai ile de ilgileniyor. 

“Ölümü beklemek yerine yaşamayı seçtim”

Yenimahalle Belediyesi’nin kendisini yaşama bağladığını anlatan Zeynep Yılmaz “Hiçbir zaman tüketici olmayı tercih etmedim. Hep üretici oldum. Eskiden gecekondularda en azından arkadaşlık vardı, komşuluk vardı. Şimdi apartmanlarda, karşı komşumuzdan bile bir haber, dört duvar arasına sıkıştırılmış hayatlar yaşıyoruz. Ben, hayat üstüme üstüme gelmeye başladığında o dört duvar içinde kalmaya devam etseydim, günlerimi annemin ölmesini bekleyerek geçirecek, kendi hastalığımla da mücadele edecek gücü bulamayacaktım. Belediyenin bize sundukları aslında büyük bir nimet. Bu kurslar yaşama tutunmama bir sebep oldu. Bize bu imkanı sağlayanlardan Allah razı olsun” diye konuştu. 

HABERE YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.