Antarktika buzdağı tehlike yaratıyor

1986 yılında Antarktika’nın Filchner Buz Sahanlığı’ndan kopan ve dünyanın en eski buzdağlarından biri olan A23a, okyanus akıntılarının etkisiyle yıllarca bir girdapta sıkışıp kalmıştı. Bir zamanlar 3.900 kilometrekare genişliğinde olan buzdağının, günümüzde 3.500 kilometrekareye kadar küçüldüğü tespit edildi. Uydu görüntüleri, buzdağının parçalanmaya devam ettiğini ve kenarlardan kopan buz kütlelerinin okyanusa karıştığını gösteriyor.

A23a’nın hedefi olarak görülen Güney Georgia Adası, zengin vahşi yaşamıyla dikkat çeken bir bölge. Kral penguenlerin yanı sıra milyonlarca fok kolonisine ev sahipliği yapan ada, geçmişte buzdağlarının yaratmış olduğu krizleri deneyimlemişti. 2004 yılında A38 adlı buzdağının bu bölgeye karaya oturması, penguen yavruları ve fokların aç kalmasına neden olmuştu.

Son yıllarda A76 gibi dev buzdağları da bu bölgede büyük tehlikeler yaratmış, balıkçılar ve denizciler için engel oluşturmuştu. Gece boyunca gemilerin arama ışıklarını açık tutarak ilerlemesi, çarpışma riskinin boyutunu ortaya koyuyor.

BUZDAĞLARININ ERİMESİNİN KÜRESEL ETKİLERİ

Antarktika’dan koparak kuzeye hareket eden bu buzdağlarının erimesi, yalnızca fiziksel tehlikelerle sınırlı kalmıyor. Bilim insanları, buzdağının erimesinin okyanuslardaki kimyasal dengeyi nasıl değiştirdiğini ve karbon döngüsüne etkilerini araştırıyor. Eriyen buz kütleleri, içerdikleri besin maddeleri ve küçük organizmalarla okyanusa karışarak biyoçeşitlilikte değişime neden oluyor. Bu süreç, okyanusun karbonu emme kapasitesini etkileyebilir ve derin su tabakalarına daha fazla karbon gömülmesine yol açabilir.

Antarktika’daki buz tabakalarının, okyanus ve atmosfer sıcaklıklarının artması nedeniyle daha kırılgan hale gelmesi, bu dev buz kütlelerinin oluşumunu hızlandırıyor. A23a gibi buzdağları, sadece Antarktika için değil, okyanus ekosistemleri ve deniz ulaşımı için de giderek büyüyen bir tehdit oluşturuyor.